“Ik ben ondertussen al wel even actief in het Belgische voetbal”, opent de in Eindhoven wonende Van Kruijssen. “In 2013 ben ik aan de slag gegaan bij Zwarte Leeuw uit Rijkevorsel om dan nadien naar Hoogstraten te trekken. Doorheen de jaren heb ik mijn grenzen letterlijk verlegd, want nadien volgden vijf jaar Berchem Sport en sinds vorig jaar SK Londerzeel. In al die ploegen heb ik eigenlijk nooit iets van racisme of discriminatie gemerkt. Er wordt al wel eens een geintje gemaakt, maar zelf heb ik dat nooit als negatief ervaren. In alle ploegen waarvoor ik speelde, heb ik dan ook zelden of nooit aanpassingsproblemen gehad. Ook niet in het begin bij Zwarte Leeuw. Ik denk dat mijn persoonlijkheid hierin ook wel zijn rol heeft gespeeld dat ik steeds snel mijn draai vond.”

“De voetbaltaal is een universele taal hoor je wel eens vaker en dat klopt ook wel, want uiteindelijk zijn we als voetballers meer gelijkend dan soms wordt gedacht. Ik zit nu al ruim twintig jaar in het voetbal en heb gespeeld met spelers met een verschillend geloof, met verschillende huidskleuren. Als je dan verschillende dagen per week intensief met elkaar omgaat, zie je dat we allemaal op elkaar gelijken omdat we hetzelfde doel voor ogen hebben: matchen winnen.”

“Ik zou dan ook een compliment willen uitdelen aan de voetbalwereld omdat zij vaak al verder staan dan de maatschappij in het algemeen. Een voetbalteam is nu eenmaal een goede weerspiegeling van de samenleving waarin wij leven. Of zou dat toch moeten zijn. Ik heb misschien wel wat makkelijker praten als blanke speler die niet in aanraking is gekomen met racisme of discriminatie maar binnen een voetbalteam zijn er hierrond minder problemen dan erbuiten. Ik heb het er tijdens mijn korte voetbalpassage in de Verenigde Staten ook over gehad met spelers met een donkere huidskleur en ook daar ervoeren zij minder problemen op het veld. Voetbal verbindt.”

“Het is een onderwerp dat mij echt wel boeit”, gaat Van Kruijssen voort . “Ik bekijk er documentaires over op Netflix en ben nu bezig met de biografie van Nelson Mandela. En dan slik je toch soms wel. Langs de ene kant is het jammer en belachelijk dat we het in deze tijden nog steeds over zoiets moeten hebben. Anderzijds is het wel nog steeds nodig dus ik juich het nieuwe initiatief zeker toe. Hopelijk kan dit nieuwe platform een opstap zijn naar een wereld waarin we het hier niet meer over moeten hebben. Dat zou betekenen dat er geen onderscheid meer wordt gemaakt.”

Lees ook: Voetbal > Spelers van buitenlandse origine over hun integratie