Maxim Put en Sporting Kampenhout schuiven op richting middenmoot na 12 op 12 in eigen stadion: “Wat een verlossing na enkele moeilijke weken”

Hoedje af voor de knappe remonte van de manschappen van trainer Dessaer, die door een nul op zes op verplaatsing naar de onderste regionen waren weggezakt. “Het feit dat we in uitmatchen nog maar één punt wisten te sprokkelen, is natuurlijk een beetje een pijnlijke vaststelling”, weet Maxim Put. “Zeker als je dan in eigen huis een perfect 12 op 12 rapport laat noteren. Maar het is niet zo evident om de vinger op de wonde te leggen. We kenden op verplaatsing ook al redelijk veel pech. Tegelijk begonnen we niet altijd even scherp aan de wedstrijd en dat kan je je in deze reeks gewoon niet veroorloven. Er kon dus wel wat extra intensiteit bij en ook meer durf, want we pakken het soms misschien net iets behoudend aan. We hebben daar alleszins de kwaliteiten voor, als je weet dat we graag de bal in de ploeg hebben. Uiteindelijk zie ik ons nog wel in die middenmoot eindigen op het einde van de rit, alleen maken we het onszelf wel heel lastig door vooral thuis op de afspraak te zijn.”

“Dat we het onszelf ook gisterenavond lange tijd lastig maakten? Klopt ja, al lag dat ditmaal niet aan onze start met twintig minuten overwicht en halve kansjes", oordeelt de aanvallende kracht. “Maar één moment van onoplettendheid was voldoende om 0-1 achter te komen en de rest van de eerste helft was dan vrij rommelig met vooral veel duels op het middenveld. Gelukkig klommen we na de pauze vrij snel langszij. Geleidelijk aan zag je Beringen fysiek wat door het ijs zakken en dat gaf ons de ruimte om de match naar onze hand te zetten. De goals vielen uiteindelijk in de slotminuten, al hadden we daarvoor al twee keer op de paal getrapt.”

Uitgerekend Maxim Put lukte de 2-1, terwijl hij pas rond het uur in de ploeg was gekomen. “Ik had met de trainer in onderling overleg beslist om niet aan de aftrap te verschijnen, omdat ik de voorbije weken het gevoel had dat ik veelal tegen mezelf aan het vechten was tussen de lijnen”, klinkt het. “Die mentale rust kon ik dus wel gebruiken, ook omdat het op werkvlak vrij druk is geweest. Maar dan is het eens zo plezant om voor het eerst sinds begin oktober opnieuw de weg naar doel te vinden. Zo’n verlossing is van het mooiste dat je kan meemaken op een voetbalveld, zeker als het ook nog de drie punten oplevert. We zijn nadien ook nog wel even blijven plakken om wat na te genieten met een deel van de groep (lacht). Of ik nu terug vertrokken ben? Dat gaan we de komende dagen wel bekijken, ik ben in de eerste plaats blij dat we deze belangrijke zespuntenmatch over de streep konden trekken.”

Lees ook: meer voetbal in 3NA