“Ik ben een Gentse, maar woon intussen dertien jaar in Sleidinge en wist dat ze bij FC Sleidinge op zoek waren naar iemand voor de tweede beloftenploeg. Blijkbaar waren er best wel wat kandidaturen en het doet echt  deugd dat de club voor mij koos. Ik vind dat de club zich op deze wijze als heel ruimdenkend en vooruitstrevend profileert en als een vereniging met een familiaal karakter. Een club waar zowel man als vrouw zich thuis kan voelen.”

Koudwatervrees heeft Wauters niet. Daarvoor heeft ze al te veel watertjes doorzwommen. “Zelf voetbalde ik op de pleintjes aan de Brugse Poort, maar in die periode was het als meisje niet zo vanzelfsprekend om te voetballen. Als trainer zette ik dan mijn eerste pasjes bij RC Gentbrugge en na mijn debuut daar ging ik vier jaar aan de slag bij AA Gent Ladies. Bij de Buffalo’s had ik zowel de U13, de U15 als de eersteprovincialer onder mijn hoede. Vorig seizoen was ik bij tweedenationaler DVK Egem aan de slag, maar na drie wedstrijden zat het seizoen er daar al op. Op weg naar mijn UEFA B-diploma deed ik stage bij FC Sleidinge en deels daardoor ken ik de club al behoorlijk goed.”

Wauters is tevreden met de kans bij FC Sleidinge en wil niet dat ze anders bekeken wordt omdat ze een vrouw is. “Als trainer word je beoordeeld op je voetbalkennis en op de wijze hoe je die overbrengt en het gegeven of je nu man, vrouw of wat dan ook bent, maakt niet uit. Visie uitstralen, ideeën bedenken, plezante en gevarieerde trainingen bedenken, daar draait het toch om.”

En Wauters heeft ambitie. In West-Vlaanderen is er al een eerste elftal met een vrouwelijke coach en zij hoopt om ooit als T1 een mannenelftal te leiden. “Ik wil het in eerste instantie goed doen bij de beloften en daar voort ervaring op doen. Maar zeg nooit nooit en misschien wil ik op termijn wel nog de taak van T1 afvinken.”

Lees ook: provinciaal voetbal in Oost-Vlaanderen