Een babbel met Ludo Dierckxsens verveelt nooit. “De voorbije dagen heb ik nog groepen mensen begeleid op het parcours. Zij vroegen me uit over het WK. Negentien jaar geleden had ik de eer om in eigen land het WK te mogen rijden. Veel renners krijgen zelfs geen kans, omdat ons land gewoon niet zo vaak organiseert. Het wereldkampioenschap leefde in 2002 ook enorm, maar het was klein bier als ik vergelijk met nu. Toen al was de verkenning een hele belevenis. Alles is gewoon voort geëvolueerd. In mijn tijd werd het WK op één locatie georganiseerd. Nu wordt heel Vlaanderen erbij betrokken. Het is een hele week feest. Het WK in Zolder is één van de mooiste herinneringen uit mijn hele carrière.”

(lees hieronder voort)

Ludo Dierckxsens kan zich de titelstrijd nog goed voor de geest halen. “José De Cauwer was bondscoach. Hij selecteerde me op basis van de prestaties over een heel jaar. Ik had een goede Tour gereden in dienst van de ploeg (Lampre-Daikin, red.) en trof in Zolder een parcours waar ik mijn mannetje kon staan, indien er een vroege vlucht zou ontstaan. José kon een hardrijder op het vlakke goed gebruiken.”

“Tom Steels was ons speerpunt. Hij had echt alle kansen om in eigen land wereldkampioen te worden”, gaat Dierckxsens voort. “We kenden die dag gewoon veel pech. In de laatste ronde brachten we Tom naar voren, maar werden opgehouden door een valpartij voor ons. Mario Cipollini werd wereldkampioen. We beschikten over een sterke ploeg. Tom Boonen reed zijn eerste WK. Daarnaast hadden we ook namen als Johan Museeuw en Peter Van Petegem in de ploeg. Ik heb toen een paar ronden vooruit mogen rijden, maar het was moeilijk om weg te blijven. Het peloton kon je steeds zien en de snelheid lag heel hoog. We haalden een gemiddelde van bijna 47 kilometer per uur. Dat was een record dat tot de dag van vandaag nog altijd standhoudt. De sfeer rondt het kampioenschap zal ik nooit vergeten.”

(lees hieronder voort)

Dierckxsens ziet zondag nieuwe kansen voor de Belgen, maar waarschuwt tegelijk. “Wout van Aert is als streekgenoot uiteraard mijn favoriet, maar hij zal de zege niet cadeau krijgen. Hij staat er steeds op de grote momenten. Toch zal hij de rol van topfavoriet moeten dragen. Slovenië, Italië, Frankrijk en Nederland starten met sterke blokken. Inderdaad, ook Nederland. Onderschat Mathieu van der Poel niet!”

“Bondscoach Sven Vanthourenhout heeft moeilijke keuzes moeten maken”, meent Dierckxsens. “Hij liet Philippe Gilbert en Greg Van Avermaet thuis. Voor hen was het een laatste kans om een WK in eigen land te rijden. Dat neemt niet weg dat ik denk dat hij voor de beste ploeg heeft gekozen. Ik zal het WK ter plaatse volgen met enkele vrienden. Niet als VIP. Ik heb geen groep aangenomen om te begeleiden, zodat ik de koers echt kan volgen. Ik wil gewoon maximaal genieten van een schitterend wereldkampioenschap.”