In Aarschot hoopt men een beroep te doen op de zeventienjarige Louis Baertsoen. De spelverdeler was even out met een blessure. Het verhaal van Baertsoen is toch wel opmerkelijk. De nieuwkomer moet dezer dagen behoorlijk wat reizen. “Ik woon in Laarne. Dat is Oost-Vlaanderen. Ik studeer echter in Brugge en ik speel basketbal in Aarschot. Dat betekent dat ik constant tussen drie provincies moet reizen. Vaak zit ik vier uur per dag in de trein. Die tijd gebruik ik wel nuttig. Het pendelen is soms zwaar, maar ik heb het ervoor over. Ik droom ervan om ooit in eerste nationale te spelen.”

Hoe belandde Louis Baertsoen in Aarschot? “Odell (manager, red.) en Matthew Hodge (nu ploegmaat, red.) zijn goede vrienden. Met Matthew studeerde ik vorig jaar samen aan de Topsportschool in Wilrijk. Ik speelde bij Falco Gent, maar daar kreeg ik niet de kansen die ik voor ogen had. In Wilrijk blijven studeren was ook geen mogelijkheid. Het is een moeilijk verhaal. Normaal had ik het EK mogen spelen, maar dat viel weg door corona. Wie met de nationale ploeg speelt, voldoet aan de voorwaarden voor de Topsportschool. Dat viel dus weg. Op basis van gestalte kan je in Wilrijk ook aan de slag, maar als spelverdeler was ik twee centimeter te klein. Het gevolg was dat ik naar Brugge verhuisde. Toen Matthew in Aarschot tekende, leek me dat een mooie uitdaging. Ik volgde.”

Hoe moeten we Louis Baertsoen inschatten als speler? “Ik werd opgeleid als pointguard. Mijn passing en mijn spelinzicht zijn mijn sterke punten. Ik heb een redelijk shot en ben explosief. Uiteraard zijn dat allemaal blijvende werkpunten. Ik moet verder nog leren om niet te overhaast te werk te gaan. Soms moet ik ook nog beter mijn moment aanvoelen om te shotten. Ik ben intussen vier maand in Aarschot en wil mijn weg bij de club voortzetten.”

Lees ook: meer basketbal