Lomme Van den Meerssche (zilver) en Matthé De Leyn (brons) tevreden met dichtste ereplaatsen op BK

“Eigenlijk had ik verwacht dat dit, door het volledig vlakke parcours, een saaie koers zou worden”, beweerde Lomme Van den Meerssche. “Het werd geen gesloten koers. De snelheid lag altijd vrij hoog, het viel nooit stil. We haalden een gemiddelde van bijna 44 kilometer per uur, want we zijn altijd blijven koersen.”

Zo raakten op 25 km van de streep Tristan Jannes, Yorhan Janssens en Senne Willemen voorop. In z’n eentje sprong Lomme Van den Meerssche naar de drie aanvallers. Even verder sloten vijf achtervolgers aan. Bij de aansluiting van Matthijs De Clercq, Stan Craps, Bern Zimmermann, Lomme Van den Meerssche en Matthé De Leyn leek het in de kopgroep even stil te vallen. “Dan werd geroepen naar elkaar, vooral Tristan Jannes probeerde er vaart in te krijgen”, aldus Van den Meerssche. “Al bij al liep het in de ontsnapping vrij goed. Slechts één renner (Willemen, red.) deed niet veel beurten en bleef achteraan hangen.”

De negen leiders bleven samen. Zimmermann haalde het voor Van den Meerssche. “Met deze tweede plaats kan ik leven”, besloot de Tieltenaar van Avia-Rudyco. “Bern Zimmermann kwam in de laatste rechte lijn met veel snelheid van achteruit. Hij nam onmiddellijk een paar lengten. Daarna kwam ik amper dichter.”

Zodat de winnaar van de Herman Vanspringel Diamond zilver pakte. Eén plaats beter dan Matthé De Leyn, die in de sprint uit zijn klikpedaal schoot. “Met deze bronzen medaille kan ik leven”, benadrukte de renner van Gaverzicht-BE Okay-AGS. “Zilver had gekund, goud niet, Bern sprintte te sterk. Voor mij is deze podiumplaats een beetje verrassend. Ik ben op vakantie geweest, probeerde richting dit BK te werken, maar de twee koersen die ik als voorbereiding afwerkte verliepen niet goed. In de voorlaatste ronde ging ik eens mee in een tegenaanval. Om te zien wat het gaf. Ik was vrij snel zeker dat we om de titel zouden sprinten. Ook al werd in de kopgroep vaak geroepen dat het peloton naderde. Bern Zimmermann ging op tweehonderd van de streep aan. Ik zat even ingesloten. Pas toen Lomme Van den Meerssche aanging, kreeg ik ruimte om te spurten.”

Lees ook: meer wielrennen