Loic Van Doren: “Ik apprecieer het meer en meer om samen met Arthur bij de Red Lions te spelen”

In normale omstandigheden vertoeven onze nationale ploegen deze tijd van het jaar in Zuid-Afrika. Omwille van corona werd die stage echter geannuleerd. “Las Palmas vormt echter een mooi alternatief”, zegt de 24-jarige Loic Van Doren. “De federatie geeft ons de kans om de komende drie weken alleen maar met hockey bezig te zijn en daar moeten we van profiteren. Dat we uitkijken naar deze stage is een understatement. Het betekent veel voor ons om dag in, dag uit met elkaar samen te zijn. De omgangsvormen op een stage zijn helemaal anders in vergelijking met een gewone trainingsdag in België. We zullen op stage veel fysiek werk verrichten. Op fysiek vlak staan wij al enkele jaren aan de top van de wereld en we zijn daar fier op. De stage is bovendien een mooie aanloop naar de Pro League-matchen van begin februari in Valencia tegen Spanje. Daarna kunnen we aftellen naar de Olympische Spelen.”

Loic Van Doren werkte de voorbije jaren bij de Red Lions naarstig naast de beste keeper van de wereld, Vincent Vanasch. Dat de Lions bij ziekte of blessure van Vanasch zich geen zorgen hoeven te maken werd deze Pro League-campagne duidelijk. Van Doren stond zeven van de elf matchen onder de lat en stond garant voor enkele puike reddingen. “Natuurlijk deed het deugd om enkele matchen op rij in het doel te staan en te bewijzen dat ik het niveau aankan”, zegt Van Doren. “Het is geen geheim dat ik meer wil spelen. Na Tokio zien we wel hoe het verder loopt.” 

In ieder geval moet Van Doren er rekening mee houden dat Vincent Vanasch zeker tot de Spelen van Parijs 2024 bij de Lions wil doorgaan. “Dat is geen probleem, we schieten trouwens voortreffelijk met elkaar op”, zegt Van Doren. “Na Tokio zal ik verder blijven knokken zoals ik nu bezig ben. Het is een fijn vooruitzicht om me verder met Vince te meten.”

De wedstrijd van 4 november tussen België en Nederland in Ukkel werd door de Internationale Hockeyfederatie uitgeroepen tot de beste Pro League-match van het voorbije jaar. Na een spektakelstuk eindigde de match op 4-4. In de shoot-outs redde Van Doren drie van de vier Nederlandse pogingen zodat de Red Lions met een extra punt aan de haal gingen. “Het is altijd leuk om tegen Nederland te spelen en het scoreverloop in Ukkel maakte de match nog aantrekkelijker. Net als in de finale van het WK wonnen we de shoot-outs. Het is niet onbelangrijk – ook in een match van de Pro League – om die te blijven winnen (lachje).”

In clubverband verdedigt Van Doren voor het derde seizoen de kleuren van het Nederlandse Den Bosch. In tegenstelling tot de Belgische competitie herstartte de Hoofdklasse sinds half oktober niet meer. Die herstart volgt pas einde deze maand en door de Spaanse verplichtingen met de nationale ploeg moet Van Doren net als zijn broer Arthur (Bloemendaal), Thomas Briels en Thibeau Stockbroekx (Oranje-Rood), Alexander Hendrickx en Sébastien Dockier (Pinoké) en Tanguy Cosyns (Amsterdam) de eerste wedstrijden van zijn club missen. “Dat is dan het nadeel om in het buitenland te spelen”, zegt Van Doren. “We doen er alles aan om zo veel mogelijk voor onze club te spelen, maar dit is natuurlijk overmacht. Door deze bizarre periode is alles lastiger te organiseren.” Van Doren voelt zich helemaal thuis bij Den Bosch. Met een voorlopige achtste plaats in het klassement doet de club het voorlopig minder goed dan vorig seizoen. “Bij de start van de competitie kregen we meteen een zwaar schema voorgeschoteld”, zegt Van Doren. “Bovendien verloren we met Sébastien Dockier onze beste speler aan Pinoké.”

Op 14 maart staat Van Doren bij Den Bosch wel in het doel voor het duel tegen Bloemendaal, de topclub waar broer Arthur actief is. Arthur Van Doren werd in 2017 en 2018 verkozen tot beste speler van de wereld. “Dat is meestal een oneerlijke strijd”, lacht Van Doren. “Of Arthur al tegen mij gescoord heeft? Ik denk het niet of anders herinner ik het me niet meer. Het is vanzelfsprekend speciaal om in Nederland in clubverband tegenover elkaar te staan. Samen met Arthur bij de Red Lions spelen is echter veel en veel mooier. Naarmate de jaren vorderen apprecieer je dat meer en meer.”