Limburgse volleyderby mist spankracht, want Maaseik walst over onmondig Achel

In de heenwedstrijd, met publiek op de Achelse banken, pakten de Noord-Limburgers nog de openingsset, maar daar was zaterdagavond geen sprake van. Koelewijn hield de bezoekers in het begin van de eerste set nog in het spoor van Maaseik, maar daarna sloegen Verhees en Esfandiar een eerste kloof. Over 18-10 lagen de Achelaren al snel in de touwen. Zelfde verhaal in de tweede set waarin Campforts bij momenten voor onrust in het Maaseikse achterveld zorgde. Meer dan een 12-7-tussenstand zat er niet in voor de bezoekers, zeker omdat Stahl een eerste keer zijn opslagkanon bovenhaalde. De Amerikaan tekende met liefst vijf aces over 24-8 voor schaamrood op de Achelse kaken.

Set drie bracht amper beterschap voor de Noord-Limburgers die tot 8-6 in de buurt bleven, maar daarna namen de ingevallen Cox en Espeland weer makkelijk over. Maaseik-coach Joel Banks gaf met uitzondering van Martinez en Thys speelkansen aan iedereen. De Noor Oscar Espeland viel al in de eerste set een keer in, set drie mocht de 19-jarige aanvaller helemaal spelen. Hij bedankte met vijf punten en het slotakkoord. De manier waarop de rest van de ploeg vierde op de momenten waarop Espeland scoorde, sprak voor zich. Maaseik heeft niet alleen een uitgebreide kern, de spelers beseffen dat het elkaar aanvullen de basis is voor sterke resultaten.

Bij Achel likten ze na afloop de wonden. Natuurlijk waren de jongens van trainer Meertens niet naar Maaseik gekomen om er de drie punten te pakken, maar de 3-0 woog toch zwaar. Gelukkig waren er ook enkele lichtpunten. De jonge Michiel Fransen bijvoorbeeld die mooie dingen liet zien, maar het eerder moet hebben van wedstrijden tegen ploegen als Leuven, Borgworm en Gent. Dat is goed nieuws, want de volgende twee tegenstanders heten Borgworm en Leuven. Met een zes op zes staat Achel weer tussen de mensen.