Intussen raakte immers bekend dat Didier Malandrini de nieuwe T1 wordt als vervanger van Kris Bulcke. Bulcke was in Rijmenam aan de slag sinds 2019, maar koos eerder deze maand, ondanks de goede resultaten, toch voor een overstap naar Sparta Haacht. Met Malandrini haalt de club een oude bekende terug, want hij was er zelf al eens aan de slag tussen 2011 en 2013. Maar ook zonder trainer liet Rijmenam zich dus niet uit zijn lood slaan de voorbije weken en zetten Stockx en zijn ploegmaats hun zegereeks gewoon voort.

“We wilden als groep bewijzen dat we sterk genoeg zijn om de klus ook zonder coach te klaren”, aldus de 23-jarige matchwinnaar uit Haacht. “Natuurlijk zijn we blij dat er een nieuwe trainer komt, maar uiteindelijk zijn het wel de spelers die het moeten doen op het veld. De groep hangt heel goed aan elkaar. Dat onze resultaten niet hebben geleden onder de ontwikkelingen, is daar het beste bewijs van. Ik speel hier nu drie jaar en voor het eerst heb ik nu ook echt het gevoel dat we kunnen meedoen voor de prijzen. De voorbije jaren mistten we een spits en die hebben we met Yarrick Croonen eindelijk in de rangen.”

“Hoe het voelde om matchwinnaar te zijn zondag? Heel goed. Ik scoorde vlak voor de rust en dat was op een ideaal moment. En ook de manier waarop was nog best grappig achteraf bekeken. Ik hoorde de coach van Sint-Amands nog roepen dat ik met mijn rechter maar ‘een voet heb’, maar uiteindelijk scoorde ik met links. (lacht) In het spel waren we misschien niet de betere van de thuisploeg, maar we kregen wel de beste kansen. Ik had altijd het gevoel dat de 0-2 of 0-3 dichterbij was dan de gelijkmaker.”

“De komende twee weken krijgen we met Muizen en Hombeek nog twee toppers voorgeschoteld, maar het zijn wel twee voetballende ploegen. Die liggen ons beter dan pakweg Heffen, waar we ook onze enige nederlaag tot dusver leden na een non-match.”

Behalve Stockx geniet ook VCR-kapitein Mathieu Wellens op zijn 41ste nog met volle teugen van het sportieve succes. “Ik leef mij gewoon nog elke week uit, want ik besef dat elke wedstrijd mijn laatste kan zijn”, zegt de verdediger. “Op dit moment is ‘moeder natuur’ mij nog goed gezind, maar elke blessure kan nu ook meteen het einde betekenen. Ik geniet dus inderdaad en niet in het minst van de winnaarsmentaliteit die eindelijk aanwezig is. Daaraan ontbrak het ons de voorbije jaren.”

“Wat de nieuwe coach betreft, wil ik in eerste instantie onze T2 Tony Vercruyssen bedanken. Hij leverde prima werk in afwachting van de nieuwe hoofdtrainer. Maar ook onder diens bewind zal er weinig veranderen, volgens mij. Ik ken Malandrini en er zijn er maar weinigen die op dit niveau zo bezeten zijn van het spelletje als hij. Samen met hem moeten we in staat zijn om een plaats in de eindronde af te dwingen. Dat is toch wel een beetje het minimum met een kern zoals deze, die ook nog eens sterk is in de breedte. De titel? De lat nu al zo hoog leggen, is niet nodig. We houden de druk nog even af en moeten gewoon doorgaan op het huidige elan. Dan zien we wel hoe ver we komen.”

Lees ook: meer provinciaal voetbal in Antwerpen