“Nog niet zo heel lang geleden stelde ik de toekomst van Hingene openlijk in vraag”, geeft voorzitter René Debehets toe. “Met Marc Buytaert en Hugo Cools overleden in een jaar tijd twee belangrijke bestuursleden. We hebben een klein bestuur waarin elk lid heel wat verantwoordelijkheden op zich nam en dus kwam de dagelijkse werking in gevaar. Maar mijn alarmkreet viel niet in dovemansoren.”

“De spelers van onze eerste ploeg en reserven zijn vrijwel allemaal jonge gasten en daar merk ik een toenemende betrokkenheid. Zij stellen alles in het werk om het voortbestaan van de club te verzekeren. Zo stapten een aantal nieuwe mensen in het bestuur en werd er een spelersforum opgericht waarop alle leden initiatieven kunnen voorstellen om de club te helpen. En dat gaat al verder dan Hingene zelf, want ook spelers van andere clubs uit de buurt nemen er aan deel om hun vrienden te helpen. Dat lokale engagement is onze redding.”

“Hingene is geen kapitaalkrachtige club in een streek waar veel clubs wél geld kunnen uitgeven. Maar de coronacrisis heeft iets losgemaakt. Spelers die ons de voorbije jaren verlieten, beseffen dat geld niet alles is en keren terug omdat ze weer deel willen uitmaken van deze vriendengroep. Velen onder hen bleven ook komen terwijl ze elders voetbalden. Ze trainden bij hun club, maar zaten om tien uur ‘s avonds wel hier in de kantine. Ondanks alle miserie van het laatste jaar bleef de sfeer hier altijd goed.”

“Ook in een periode waarin we moeilijke beslissingen namen. Twee jaar geleden halveerden we de winstpremies al een eerste keer, maar de huidige crisis dwong ons verder te gaan. Om als club te overleven besloten we de winstpremies helemaal af te schaffen. Dat het merendeel van de spelers toch bleef, deed deugd. Het verenigingsleven in Hingene is de voorbije twintig jaar sterk afgenomen en dat heeft niet in het minst met geld te maken. Ik ben blij dat we ons daarover in eerste instantie geen zorgen meer hoeven te maken.”

 “Want natuurlijk blijven we onze spelers wel belonen. In plaats van hen te betalen, zullen we hen al eens vaker trakteren op een etentje na een match of training. Het zijn geen grootse zaken, maar dergelijk samenzijn is waar het op ons niveau om draait. We willen opnieuw naar de essentie van de sport. Die bestaat uit lichaamsbeweging en het groepsgevoel. Geld zorgt binnen een vereniging alleen maar voor problemen.”

“Of er sprake is geweest van een fusie met een van onze buren? Er is altijd gesteld dat in deze regio Hingene en Wintam het eerst zouden fuseren, nog voor Mariekerke en Branst. Dat die laatste twee vorig jaar dan toch al één werden, heeft me verrast. Voor de gemeente is een fusie natuurlijk interessanter, want met minder clubs moeten er ook minder subsidies uitgedeeld worden. Maar het is niet altijd de oplossing. Clubs moeten op andere manieren proberen samenwerken en ook wij bekijken dergelijke opties momenteel.”

“Er is dus zeker nog een toekomst voor KVK Hingene. Vooral omdat we ook weer inzetten op de jeugdwerking en een U6- en U8-ploeg in competitie hopen te brengen. Het jaar 2028 komt steeds meer ter sprake. Dan bestaat de club 100 jaar. Als we dat halen, gaan we er een ongelofelijke lap op geven.” (lacht)

Lees ook: meer provinciaal voetbal