Krijgt Kelvin Arase (KV Oostende) straks eerste basisplaats? “Maakt niet uit hoe, maar we moeten punten pakken”

Arase heeft Nigeriaanse roots, maar doorliep in de Oostenrijkse hoofdstad alle rangen van het jeugdvoetbal. Doorbreken lukte bij grootmacht Rapid Wien - op een uitleenbeurt aan SV Horn na - waarvoor hij maar liefst 105 keer zou spelen, goed voor dertien goals en vijftien assists. Dat leverde Arase ook meer dan dertig caps op voor de nationale jeugdploegen van Oostenrijk. Na enkele goeie prestaties in de Europa League, waaronder tegen Genk in 2021, maakte hij afgelopen zomer de overstap naar de Duitse tweedeklasser Karlsruhe. Daar raakte de snelle flankspeler niet verder dan negen matchen en drie assists.

“Karlsruhe speelde in een formatie zonder flankspelers en dan kom je, als échte vleugelvoetballer, moeilijk aan spelen toe”, opent de twintiger. “Het systeem van KVO hanteert wel een vleugelsysteem. Toen de club contact met me opnam, lichtten ze toe hoe en waar ik zou spelen. Uiteindelijk hakte ik de knoop door: KVO is een goeie keuze. Ik wil terug speelminuten maken, voetbalplezier terugvinden en m’n carrière opnieuw op de rails krijgen.”

“Dat trainer Dominik Thalhammer me kende? Wel, in Oostenrijk speelden we tegen elkaar: ik bij Rapid, hij als coach van LASK. Wat ook kon helpen, is dat hij trainer was van het Oostenrijkse vrouwenelftal en ik bij de nationale jeugd speelde. Dan krijg je bepaalde raakvlakken. Het helpt zeker dat hier nogal wat Duitstalige spelers en coaches rondlopen: Nick Bätzner, Alfons Amade en David Atanga, en leden van de technische staf. Atanga, bijvoorbeeld, bekampte ik ook al in de Oostenrijkse competitie. En een goeie vriend van mij die op een lager niveau speelt (Samuel Oppong, bij derdeklasser Traiskirchen, red.) kent hem ook. Maar geen paniek: ik kan goed genoeg Engels om met iedereen te spreken.”

“Er is toch een verschil tussen de Jupiler Pro League en de Duitse tweede klasse: hier proberen ze te voetballen, terwijl het er in de Tweede Bundesliga best fysiek aan toe gaat. Intussen werk ik hard in de gymzaal om daar aan tegemoet te komen. Mijn persoonlijke ambitie? KVO in eerste klasse helpen houden. Daarna zien we wel, al droom ik ervan om bijvoorbeeld opnieuw Europees voetbal te spelen. Er resten ons nog tien ‘big games‘. En hoe we spelen maakt niet uit: we moeten punten pakken.”

Lees ook: meer voetbal in de Jupiler Pro League