Kobe Vleminckx blijft hoopvol voor indoorseizoen: “EK als hoofddoel, WK als bonus”

Vleminckx bewees in het indoorseizoen met een sterke 6.71 op de 60m dat hij weer een stap had vooruitgezet. Hij leek klaar om te knallen. De lockdown verstoorde evenwel zijn zomervoorbereiding. “Alle faciliteiten gingen dicht: geen piste, geen krachtruimte... Dat dwong ons om creatief te zijn, zelf een krachthonkje in elkaar te steken en alternatieve trainingen te bedenken”, begint de Europese vicekampioen 200m zijn terugblik op het seizoen. “Ik heb een tiental weken op beton moeten trainen. Half mei kreeg ik iets vroeger dan veel anderen opnieuw de kans om op een piste te trainen. Eind juni gingen de krachtruimtes opnieuw open. Het was moeilijk om me voor te bereiden. Jammer genoeg begon ik door op het beton te trainen wat last te krijgen van kwaaltjes aan de knieholte en de achillespezen. In het begin van de zomer trokken we met onze trainingsgroep twee weken op stage naar Frankrijk. Daar hebben we nog goed en hard gewerkt om ons snel klaar te stomen voor de competitie in augustus.”

“De eerste wedstrijd viel tegen door een gebrek aan frisheid”, gaat Vleminckx voort. “Maar ik wist dat ik op het BK goed kon zijn als alles goed ging zitten. Ik heb dan volop op het BK gefocust, veel gerust en veel uit de hitte gebleven. Ik werd Belgisch kampioen in een persoonlijke recordtijd. Dat is altijd goed. Al had ik eerlijk gezegd verwacht dat er meer had ingezeten. Op basis van de trainingen hoopte ik op een snellere tijd. Na het BK heb ik het nog één keer geprobeerd op een wedstrijd. Helaas was de pijn te erg geworden. Ik liet daarop een echo nemen en daaruit bleek dat er een risico was op een kleine scheurtjes. Ik nam vervolgens het zekere voor het onzekere, zette abrupt mijn seizoen stop en heb zes weken gerust.” 

“Intussen ben ik volledig hersteld en zit ik alweer in de opbouwperiode. In tegenstelling tot de vorige lockdown heb ik nu het geluk dat ik wel alle faciliteiten kan gebruiken. Individueel kan ik in zaal trainen. Dat is niet ideaal, maar alleszins veel beter dan in het voorjaar. In de eerste lockdown hadden enkel de olympische atleten en atleten die hoog genoeg stonden op de wereldranking, de mogelijkheid om te blijven trainen. Nu kunnen alle elite-atleten blijven trainen. Dat is een hele opluchting.” 

Het EK indoor in maart (5-7 maart in Torun in Polen, red.) lijkt een haalbare kaart. “Ik probeer positief te blijven, want er staan nog altijd twee internationale kampioenschappen geprogrammeerd: het EK en WK indoor. Van het EK wil ik een hoofddoel maken, het WK kan ik als bonus meepikken. Ik zal me eerst nog moeten kwalificeren natuurlijk. Hopelijk komen daar nog kansen voor. De competitie ligt nu stil tot 1 januari. Maar meestal start ik mijn seizoen pas in februari. Als de lockdown verlengd wordt tot februari, zal ik toch wat stress beginnen krijgen. De limieten worden pas over enkele weken bekendgemaakt”, besluit Vleminckx. “Meestal ligt dat rond de 6.67. Ik vermoed dat ik wel het potentieel heb om die tijd te lopen.”