Geeraerts kende zijn glorieperiode, toen hij eind jaren zeventig als jeugdproduct bij Berchem Sport de kans kreeg bij het eerste elftal, waar hij twee seizoenen een vaste waarde was onder coach Rik Coppens. Nadat een transfer naar KV Mechelen afsprong, verkaste Geeraerts op eigen houtje naar toenmalig eersteprovincialer Westerlo. Na passages bij Jong Lede en Bornem kwam tweedeklasser Eendracht Aalst op de proppen, waar een hevige titelstrijd werd uitgevochten met het Lierse van Dany Verlinden en Gert Verheyen, dat finaal zou promoveren. Na passages bij Francs Borains en Stade Leuven eindigde de voetbalcarrière van Geeraerts bij HO Merchtem, als ploegmakker van Gilles De Bilde. De Antwerpenaar kwam nadien aan het sportieve roer te staan bij Deinze, Ninove en recentelijk nog SVV Damme in eerste provinciale.

 “Aangespoeld aan zee kreeg ik bij Damme de kans om mijn kunsten te tonen, maar dat werd jammer genoeg geen meevaller. De club zat toen immers op alle vlakken in een neerwaartse spiraal”, vertelt Geeraerts. “Enkele maanden geleden heb ik alles even op een rijtje gezet en de beslissing gemaakt of ik nog voort wou in het voetbalwereldje of niet. Het is voor mij namelijk altijd een passie en een uitlaatklep geweest.”

“Het begon opnieuw te kriebelen en ik heb daarop zelf een aantal clubs aangeschreven. De huidige trainer van Oostburg Michel Leonhart is een kennis van mij en zo ging de bal aan het rollen. Ik heb snel beslist om de uitdaging aan te gaan bij een ambitieuze club, die op termijn de grootste van West-Zeeuws-Vlaanderen wil worden”, verklapt Geeraerts. “De competitie in de vierde klasse van het zondagvoetbal (de zevende amateurklasse van Nederland ,red.) is mij vooralsnog onbekend, maar bij onze noorderburen blijven ze nog coronaproof trainen en kunnen er tot de leeftijd van 27 jaar zelfs nog onderling wedstrijden gespeeld worden. Ik kijk er alvast naar uit om op 1 augustus net over de grens mijn eerste training te leiden”, klinkt het tot besluit.