Julien Gorius (RWDM) spreekt na zijn ontslag als sportief directeur: “Zonder lokale verankering vrees ik voor leefbaarheid van deze club op lange termijn”

Niemand die precies wist waarom. Tot nu, want Julien Gorius spreekt voor het eerst sinds hij de laan werd uitgestuurd. Intussen is de Fransman, die ongeveer 2,5 jaar bij RWDM aan de slag was, wat bekomen van de eerste en grootste emoties. “Van de ene dag op de andere dag op straat gezet worden, prettig is dat allerminst”, opent Julien Gorius zijn verhaal. “Het is de beslissing van één man: eigenaar John Textor. Maar hij is de grote baas hé en hij bepaalt wie voor hem mag werken en wie niet.”

“Sinds dag één heb ik me nooit goed gevoeld bij zijn strategie en visie. Ik heb hem dat ook verschillende keren gezegd. En dit voor het welzijn van de club. En ik ben niet de persoon die naar de pijpen gaat dansen van iemand als ik me niet kan terugvinden in zijn visie.”

“Het succes van RWDM is de lokale verankering. Het DNA van Brussel mag niet verloren gaan, maar dat zal wel verdwijnen als je Textor laat doen. Dan zal RWDM niet meer zijn dan louter een satellietclub in het voetbalimperium van John Textor. Dat was bij de verkoop een jaar geleden absoluut niet de afspraak en de bedoeling, maar nu is het keiharde realiteit.”

Ondanks de meningsverschillen in de bestuurskamer maakt Julien Gorius zich sterk dat de spelersgroep en de technische staf hier boven staan en er alles zullen aan doen om het beoogde doel te bereiken.
“Op korte termijn zal RWDM successen boeken, want er zijn nog veel mensen aanwezig die mee aan het huidige succes hebben gebouwd: niet in het minst voorzitter Dailly. Maar ook de sportieve cel, de technische staf, de vele sponsors en niet te vergeten de trouwe supporters die zich identificeren met hun club. Op middellange en langere termijn is de kans groot dat een satelliet club, die vooral bestaat uit spelers van buiten België, nefast zal zijn voor haar voortbestaan. Gelukkig is er de verplichting dat je een minimum aantal Belgen op het scheidsrechterblad moet hebben.”

Tijdens de winterstop hebben zes spelers de club verlaten, maar werden er evenveel aangeworven. “Dat was niet de bedoeling, want we wilden de kern afslanken. We hadden slechts één speler nodig: een spits die een ander profiel heeft dan Biron. Al die jongens werden gestuurd zonder overleg. Hoed af voor de technische staf en de spelersgroep, die hier heel goed mee omgaan.”

Julien Gorius volgt RWDM nog op de voet. “Ik heb nog dagelijks contact met heel wat mensen binnen de club. Onze banden knip je niet zomaar stuk. Ik hoop dat de ogen van Textor op tijd opengaan. Als ik daarvoor moest geslachtofferd worden, dan neem ik dat er graag bij. Dan is mijn vertrek niet voor niets geweest. Maar ik twijfel eraan dat de Amerikaanse zakenman op tijd zijn fouten zal inzien, laat staan zal toegeven. Nochtans is een club runnen op afstand quasi onmogelijk. En in RWDM zitten nochtans de juiste mensen op de juiste plaats om van deze club op lange termijn weer een volwaardige eersteklasser te maken. Tenminste, als zij hun ding mogen en kunnen doen”, vindt Gorius.

Lees ook: meer voetbal in de CPL