Na 75 kilometer zat Le Samyn er voor Jordy Bouts (24) al op. “Ik had als taak meegekregen om kopman Piotr Havik zo ver mogelijk bij te staan in de finale. Vroeg in de koers verloor hij echter de controle over zijn stuur toen hij in een put reed. Piotr kwam ten val, ik kon hem niet meer ontwijken. Nadien vlogen er nog een aantal renners tegen het asfalt. Naast de schaafwonden deed vooral de heup pijn. Ik voelde ook dat de ribben en de elleboog geraakt waren. Gelukkig waren er geen breuken. Na de val heb ik nog een uurtje losgereden om de spieren enigszins soepel te houden. Dat was een juiste ingeving. Die val was een ferme domper na een geslaagde voorbereiding.”

In het tussenseizoen stapte Jordy Bouts over naar het Nederlandse Beat Cycling Team. “Ik denk dat ik me vlot heb aangepast. De teamdagen zorgden ervoor dat ik nu ook spreek over een fysiotherapeut in plaats van een kinesist. (lacht) Nederlanders zeggen inderdaad onmiddellijk waar het op staat en dat was even wennen. Vrij snel ontdekte ik echter dat Beat een pro-continentale ploeg is met continentale allures. Op termijn willen ze trouwens die stap zetten.”

Jordy Bouts trok deze winter drie keer op stage naar Spanje. “Een eerste keer gebeurde dat met enkele koerskameraden, een tweede keer met de familie en een derde keer in teamverband. Ik was klaar om aan de campagne te beginnen. Na mijn val in Le Samyn werd het programma wat gewijzigd. Het heeft geen zin om zondag te starten in de GP Monseré als je niet honderd procent in orde bent. Ik kijk nu uit naar Bredene-Koksijde. Op zich is dat niet echt mijn parcours, maar het aanbod is beperkt. Om die reden wil ik van Bredene-Koksijde ook werk maken.  Ik focus vooral op de maanden mei en juni. Dan moeten mijn koersen er echt aankomen.”

Lees ook: meer wielrennen