Jeroen D’hoedt moet stoppen met atletiek: “Ik heb tot het einde geprobeerd weer de top te halen”

Jeroen D’hoedt (32) werd geboren op 10 januari 1990 als lid van een drieling met daarbij een andere loper en een zwemmer. Jeroen zou het meeste succes kennen met zijn carrière in het veld en op de piste. “Ik beschouw de Europese titel in het veldlopen bij de junioren van 2009 als mijn beste herinnering”, vertelde hij. “Die overwinning in Dublin was niet gemakkelijk, maar deed enorm deugd. Ik kreeg zo ook de bevestiging dat ik een stuk kon presteren.”

En dat de atleet van eerst Olympic Essenbeek Halle en daarna Brabant Wallon een stukje kon lopen in het veld, bewees hij achteraf met een vierde plaats bij de beloften in Albufeira (2010) en drie jaar later met opnieuw een vierde plaats in Belgrado, maar dan bij de senioren ‘tout court’. “Ik vind trouwens die laatste prestatie mijn tweede beste herinnering na de overwinning bij de junioren”, lachte hij.

Jeroen D’hoedt was echter meer dan een crosser. Ook op de piste deed hij het puik. “In 2011 bracht ik mijn persoonlijk record in de 1.500m op 3.36.07 in Oordegem en deed daarmee enkele honderdsten beter dan Ivo Van Damme. Die prestatie komt eveneens in mijn tiercé.”

Daarmee had Jeroen D’hoedt nog geen selectie voor de Olympische Spelen – in dat geval Rio – op zak. “Ik miste inderdaad de limiet. Je kan je dan ook inbeelden hoe gelukkig ik was toen het BOIC me meldde dat ik via de beste rankingplaatsen toch mocht deelnemen in de steeple. Spijtig genoeg wilde de rug niet altijd mee, zodat ik geen rol van betekenis kon spelen”, klink het.

Jeroen D’hoedt begon inderdaad al in 2015 wat last te krijgen met de rug. “Toen wist ik niet bepaald wat de reden was”, stelde Jeroen D’hoedt, die ondertussen naar Leuven verhuisd was. “Achteraf bleek dat een nier niet terdege werkte. Daardoor pruttelde de rugzenuw tegen met pijn als gevolg. Ik heb nog van alles geprobeerd tot ik besloot het daarbij te laten. Zo voortgaan had geen zin.” 

Lees ook: meer atletiek