Clasica Almeria, Kuurne-Brussel-Kuurne en Le Samyn: Jelle Wallays mocht in het shirt van zijn Franse ploeg nog maar drie keer een rugnummer opspelden. In Parijs-Nice zal hij dat acht dagen op rij kunnen doen. “Vorige zondag had ik in Kuurne-Brussel-Kuurne een goed gevoel, maar het was eigenaardig om na twee jaar nog eens in zo’n nerveus peloton te moeten rijden”, beweert Wallays. “Vooral op mentaal vlak was het een grote aanpassing. Twee dagen later, in Le Samyn, raakte ik twee keer betrokken bij een valpartij.”

Door een zware val in Argentinië miste Wallays in 2019 het Vlaamse voorjaar. De gevolgen van die val zijn nog steeds niet helemaal opgelost. Nadat hij in november een ingreep onderging krijgt Wallays in mei zijn definitieve stifttanden. Vorig jaar stond hij in het begin van het seizoen door een knieletsel aan de kant. Hij raakte pas fit, toen de competitie door de coronacrisis stillag. In het najaar nam de ploegleiding van Lotto-Soudal hem niet meer in de selecties op. Gelukkig voor Wallays ving Cofidis hem op, waardoor hij straks, op E3 Saxo Bank Classic in Harelbeke na, alle Vlaamse voorjaarsklassiekers kan rijden. Tot en met Parijs-Roubaix.

“Parijs-Nice moet ik aangrijpen om mijn conditie op te krikken”, verduidelijkt Wallays, in 2018 winnaar van een etappe in de Vuelta. “Ik voel dat ik nog enkele procentjes kan verbeteren. Voor het klassement hebben we Guillaume Martin, maar hij komt terug na letsel. Geen idee of hij echt al kan meedoen voor een sterk klassement. Ik vermoed dat ik vooral in de vlakkere etappes een rol krijg. Om Christophe Laporte bij te staan.”

“Het is voor de derde keer dat ik Parijs-Nice doe. In 2017 haalde ik het einde, een jaar later overleefde ik het slotweekend niet. Toen had ik mezelf in de vlakkere ritten bij manier van spreken uit de haak gesleurd waardoor mijn energietank op het einde van de rittenkoers leeg was”, besluit Wallays. “Voor mij dient Parijs-Nice vooral om beter te worden.”

Lees ook: wielrennen in West-Vlaanderen