Hersteld van kruisbandblessure is Niels Elewaut klaar voor de eindsprint met Lokeren-Temse: “Maar er kunnen nog enkele procentjes bij”

Het raakte ondergesneeuwd door het plotse vertrek van Urbain Spaenhoven, maar sinds twee weken kan Niels Elewaut (28) zich eindelijk weer voetballer voelen. Liefst 9 (!) maanden na z’n laatste speelminuten, in de oefenwedstrijd tegen Eendracht Aalst, debuteerde hij op Westhoek nu ook in een competitiewedstrijd voor Lokeren-Temse. “Blij dat ik weer voetballer ben, want mentaal waren het heel zware maanden”, vertelt de Gentenaar daar nu over. 

Eindelijk is verlost Elewaut van een een zware knieblessure - in de zomer scheurde hij zijn voorste kruisband van de knie volledig af. “Gelukkig werd ik uitstekend begeleid door de medische staf, waardoor ik mijn revalidatie zonder tegenslagen kon afwerken”, strooit Elewaut met lof. Het maakt dat hij de slotspeeldagen van de competitie alsnog kan meepikken. “Dat was altijd het doel.”

De Lokerse trainersstaf lijkt alvast op hem te rekenen. Want sinds Elewaut opnieuw beschikbaar is, werd hij zowel in Westhoek als tegen Oudenaarde in de basis gedropt. “Ik mag zeker niet klagen over het vertrouwen dat ik geniet.” 

Omgekeerd stelde ook de aanvaller zélf niet teleur. In de wedstrijden waarin hij startte, viel Elewaut allerminst uit de toon. “Gezien de ernst van de blessure, mag ik niet ontevreden zijn over mijn niveau”, aldus de aanvaller, die de lat evenwel hoger legt. “Er kunnen nog een paar procentjes bij, ik ben absoluut nog niet op mijn topniveau. Al is het misschien te moeilijk om dat in de komende weken nog te halen.”

Als hij daar toch in slaagt, is het wat hem betreft duidelijk wat hij Lokeren-Temse kan bijbrengen: “Snelheid en diepgang, gekoppeld aan mijn scorend vermogen in de zestien”, klinkt het zonder twijfel. 

Kwaliteiten die Elewaut komend weekend tegen hekkensluiter Ronse ten volle kan benutten. Zulke wedstrijden, in eigen huis moet een zelfverklaarde titelkandidaat simpelweg winnen. Het liefst zelfs met zware cijfers - Ronse scoorde in de voorbije 7 wedstrijden geen enkel doelpunt, maar incasseerde er - hou u vast - 23(!). “Met drie punten zouden we al tevreden zijn, maar een ruime zege zou inderdaad eens deugd doen”, geeft Elewaut toe.

Om er dan meteen een disclaimer aan toe te voegen: “Geen enkele wedstrijd is evident.” Zelfs tegen een laagvlieger blijft-ie dus op z'n hoede. “We zullen alweer 100 procent klaar moeten zijn. Want het is alweer een finale, hé. Onderschatting wordt onze grootste valkuil. Hoe we ons daar tegen kunnen wapenen? Door goed te trainen, door elkaar voortdurend scherp te zetten.”

Al zal Lokeren-Temse vooral op àndere vlakken stappen moeten zetten om scenario’s zoals in de voorbije wedstrijden, waarin de resultaten tegenvielen, te vermijden - aan de Lokerse inzet lag het vrijwel nooit. Elewaut beseft wat beter moet: “Scoren, hé. Voetbal draait om doelpunten, dus de efficiëntie voor doel moet simpelweg omhoog”, besluit de aanvaller. “Dat ik daar iets aan kan doen? (grinnikt) Ik ga m’n best doen, net zoals iedereen.”

Lees ook: voetbal in tweede nationale A