“Ik voel me voor het eerst sinds lang weer voetballer”, aldus Vancamp. “In januari stond ik al eens op het punt om terug te keren, maar plots ondervond ik toch opnieuw hinder aan de hamstring. Om alle risico’s uit te sluiten, revalideerde ik verder in België tot ik weer topfit was. Daarna was mijn rentree opnieuw dichtbij, maar vlak voor een wedstrijd testte ik positief op COVID. Twee weken lang had ik alle symptomen en was het zelfs lastig om de trap op te gaan. Uiteindelijk stond ik een maand extra aan de kant. Maar ik herstelde volledig en hoewel ik tijdens de eerste trainingen nog wel wat last had, is corona nu helemaal uit mijn systeem.”

“Zo kon ik tegen MVV eindelijk mijn wederoptreden maken en dat ging, ondanks de nederlaag, ook goed. Afgelopen weekend kreeg ik weer iets meer speeltijd en liep het nog beter. Dat ik in die korte tijd ook bepalend kon zijn met twee assists doet mijn vertrouwen extra deugd. Ik was altijd al meer de aanvaller in steun van een diepe spits dus ik kan ook genieten van een assist. Maar ik scoor nog altijd liever zelf, daar ga ik ook niet flauw over doen. (lacht) Hopelijk lukt dat de komende weken nog.”

Want de tijd dringt ook een beetje voor Vancamp nu zijn uitleenbeurt in Eindhoven er bijna op zit. “Er resten mij inderdaad nog een zestal matchen om me te tonen”, zegt hij. “Dat is minder dan gehoopt, maar het is niet anders. Als je alles samen neemt, is het van december 2019 geleden dat ik nog een volledige wedstrijd speelde. Ik ben nog altijd blij dat ik mezelf niet forceerde begin dit jaar en mijn tijd nam om helemaal te herstellen. Nu ben ik helemaal fit en is het zaak om me goed te blijven verzorgen. Er komen nog enkele leuke wedstrijden aan en daarin wil ik laten zien dat ik volgend seizoen de voorbereiding wil beginnen bij Beerschot. Dan ga ik ook mijn laatste contractjaar in dus het is in vele opzichten belangrijk. Maar ik herhaal: het wordt mijn jaar.”

Lees ook: meer voetbalbelgen in het buitenland