Heltne Nilsen (Waasland-Beveren) toont zich meteen: “Het is mijn job om het team in balans te houden”

De verdedigende middenvelder schreeuwde zich schor om de spelers rond zich in positie te houden. “Hoe het met mijn stem is? Vrij goed. Ik weet uiteraard wat je bedoelt. Ik ben er achteraf vooral mentaal moe van, van al dat praten en opjutten op het veld”, aldus Nilsen. 

Vooral Aboubakary Koïta en Alessandro Albanese hadden die coaching nodig, omdat zij wat extra defensieve taken kregen in balverlies. “Het is mijn job als nummer zes om het team in balans te houden, ik heb hen dicht bij mij nodig, anders moet ik te veel gaten dichten. Hetzelfde geldt voor de verdedigers, die hebben ook liefst dat ik in de buurt blijf, anders moeten zij rennen.” 

Dat bleek vooral in de eerste helft goed te werken. “Ik moet natuurlijk nog wat meer spelen met deze groep om echt die chemie te vinden en te weten hoe iedereen precies de bal wil aangespeeld krijgen. Maar ik voelde me er al meer klaar voor dan in de eerste matchen.” 

Tegen KV Oostende duurde zijn partij slechts vijf minuten na een bloedneus, tegen Club Brugge viel hij in het slot in.

De Noor nam meteen zijn eerste gele kaart tegen Eupen en het zal niet zijn laatste zijn. Hij toonde zijn ervaring door op het juiste moment een fout te maken of ostentatief wat tijd te rekken. “Dat is één van mijn kwaliteiten, ik doe er alles aan om te winnen, dat kreeg ik van mijn vader mee.” 

Opvallend was dat hij ook telkens met de glimlach zijn excuses aanbood aan de ref. “Ik ben een klootzak, maar dan een vriendelijke. Of het een voordeel is dat je hier pas na vijf gele kaarten geschorst bent en er nog maar zeven matchen te spelen zijn? Wees gerust, ik kan nog aan die vijf kaarten geraken hoor. Ik had tegen Eupen al veel vroeger geel kunnen pakken, maar de ref was vriendelijk”, sloot hij lachend af.

Lees ook: voetbal in eerste klasse A