Frank Vandeborre (Boka United) stelt voetballockdown in vraag: “Dit is gewoon paniekvoetbal”

Hoewel Frank Vandeborre het uitstellen van de competitie wel voelde aankomen, heeft hij het er toch moeilijk mee. “Mijn standpunt is dat er op provinciaal niveau perfect kan gevoetbald worden. Kantines mogen openblijven, zij vallen onder horeca. Buitensporten kunnen blijkbaar niet met publiek. Welke provincialer speelt er tegenwoordig voor meer dan 150 man? Door de competitie nu drie weken uit te stellen moeten de clubs wel midweek inhaalmatchen in februari en april spelen en tijdens het paasweekend voetballen. Zal er dan zo veel meer volk komen opdagen?

Frank Vandenborre maakt deel uit van Vista. Deze groep bekommert zich over het provinciale voetbal. “Het provinciale voetbal kwam bij Voetbal Vlaanderen niet aan bod. Daarom hebben we Vista opgericht. Spijtig genoeg worden we in de debatten nog altijd veel te weinig gehoord in vergelijking met de amateurploegen De problematiek van beiden ligt heel anders. Het argument dat clubs niet kunnen overleven zonder de inkomsten van supporters is ongezond. In de drie weken dat er in januari niet gespeeld wordt zou Boka één keer thuis aantreden. Wij missen pakweg vijfhonderd, zeshonderd euro inkomgeld (zeventig supporters aan acht euro). Tel daar de inkomsten van de kantine bij en je komt aan een goede duizend euro. Dat is het bedrag dat de lockdown ons per match kost. In het slechtste geval speelden we twee keer thuis. Vermenigvuldig dan die duizend euro maal twee. Een club die dat bedrag niet kan overleven, moet de begroting maar eens nakijken. Ik wil geen polemiek veroorzaken met de clubs die als amateur in nationale spelen, maar vaak heb je daar de centen van het publiek nodig om de premies van de eerste ploeg te betalen. Zonder fans niet overleven? Je kunt daar veel ethische vragen bij stellen. Ik heb weten van jeugdspelers die bij ons het hoofd dol worden gemaakt door hoger spelende clubs. U17-spelers worden al bedragen van vijftig euro per match aangeboden. Waar zijn we dan mee bezig?”

Frank Vandenborre brengt één leeftijdscategorie in het bijzonder naar voor. “De spelers van achttien tot drieëntwintig jaar zijn het grootste slachtoffer. Voor het derde jaar op rij kunnen zij niet of onregelmatig aan de slag. Het allergrootste deel van die voetballers doet het nochtans niet voor het geld. Zij moeten het laatste deel van hun opleiding krijgen. Wat gebeurt er als de ze lockdown – zoals de voorbije twee seizoenen – een verlengstuk krijgt? Dan vrees ik dat we het over een verloren generatie hebben. Als het hen verboden wordt om te voetballen, zullen ze andere interesses krijgen. Dan gaan ze gamen of pinten pakken. Is dat dan zo veilig? Is dat dan beter om de pandemie te bestrijden. Is in de gezonde buitenlucht sporten dan geen betere optie? Ik heb het dan nog niet over het mentale aspect bij de jongeren. Die drie weken extra rust zijn op zich niet dramatisch. Het kan sneeuwen of jongeren kunnen zich toeleggen op hun examens. Niets zegt echter dat dit geen voorbode is. Nogmaals, het heeft allemaal veel weg van paniekvoetbal.”

Meteen stelt Frank Vandenborre zich ook de vraag hoe de sportieve staf de zaken de komende weken moet aanpakken. “Ik neem dat we normaal zullen blijven doortrainen. Het probleem is dat het onzeker is, wat er na 28 januari zal gebeuren. We hadden een oefenmatch gepland op 9 januari tegen Denderhoutem. In principe zal die doorgaan, tenzij er ook niet vriendschappelijk mag gespeeld worden. Momenteel ga ik ervan uit dat die wel mogen afgewerkt worden. We hopen echt dat er eind januari gewoon hervat kan worden.”

Lees ook: meer provinciaal voetbal