Dries Wuytens, leider en slot op de deur van Waasland-Beveren: “We hebben een goede balans gevonden”

Het is té opvallend om toevallig te zijn: verdediger Dries Wuytens keerde twee weken geleden weer in de basis, waarna Waasland-Beveren slechts één doelpunt incasseerde in vier wedstrijden én levensbelangrijke punten pakte. Geen domme tegendoelpunten meer, niet langer defensief gestuntel. “We hebben vaker de bal en voetballen collectief beter”, wijst Wuytens naar ‘de ploeg.’ 

Of nog: “We hebben een goede balans gevonden. Aanvallend zijn we beter, defensief is het blok sterker. De linies staan dichter bij elkaar.”

Maar vooral in die laatste evolutie, mag de 29-jarige verdediger z’n eigen aandeel geenszins onderschatten. Nu Vukotic door z’n domme gele kaarten tegen Cercle (even?) uit de gratie is gevallen, nam Wuytens de aanvoerdersband over en moet hij het Wase blok organiseren. “De restverdediging opstellen, de linies hoger zetter, iedereen op z’n plichten en positie wijzen”, zo omschrijft hij z’n functie. 

Kortom: héél veel praten, je laten horen. Wuytens’ ervaring uit Nederland en de band rond z’n arm helpen hem daarbij. “Vroeger was ik niet zo’n prater, maar als je in Nederland speelt, moet je dat wel doen. Door de jaren heen ben ik daarin gegroeid. Bovendien helpt de aanvoerdersband natuurlijk ook. Iedereen ziet je als de leider en luistert ook meteen. Of ik aanvoerder blijf? Da’s een goeie vraag. (grinnikt) Dat zou ik niet weten, eigenlijk. Daar is nog geen uitspraak over gedaan.”

Al twijfelt niemand eraan dat hij zondag in Mechelen opnieuw als aanvoerder het veld oploopt. “Sowieso een belangrijke wedstrijd”, zo schat Wuytens in. 

Gelijk heeft-ie: bij winst pikken de Waaslanders wellicht aan bij de middenmoot, een nederlaag betekent een Mechels haasje-over. Wuytens verzekert: “We zullen zeker niet alleen verdedigen. Mechelen móet meer, en zal wellicht aanvallender voor de dag komen, maar ook wij moeten zo veel mogelijk de bal houden. Niet zomaar wegtrappen, wel proberen voetballen. Anders krijgen we het in zulke wedstrijden altijd lastig.”

Als Wuytens en co opnieuw de nul houden, incasseerden ze slechts één doelpunt in vijf competitiewedstrijden. Da’s al geleden van het eerste seizoen van de fusieclub (2010 - 2011) in de toenmalige tweede klasse. 

Te opvallend om toevallig te zijn. Toch?