Dames van S-Bikes Doltcini staan hun mannetje: “Medaille op BK van Dina Scavone is geen toeval”

S-Bikes Doltcini blijft dit seizoen een curiosum. Bij de mannen behaalden al vijf verschillende renners minstens één overwinning. De dames hoeven nauwelijks onder te doen. Laura Vainionpää strandde half mei op enkele millimeters van de Finse nationale titel. Op het BK tijdrijden midweek mochten Elena Debouck en Saartje Vandenbroucke als tweede en derde mee het podium op bij de elites. Zondag was het opnieuw prijs. Op het BK voor clubteams in Middelkerke strandde Dina Scavone op de tweede plaats. Enkel Fauve Bastiaenssens deed nog beter. Het succes van de ploeg is opmerkelijk, ook al omdat men zeker niet over de grootste budgetten beschikt.

Fien De Paepe is een van de stuwende krachten achter de ploeg. Sporadisch is ze zelf nog eens actief op de fiets, maar achter de schermen verzet ze veel werk. “Ik ben niet zo verbaasd als de buitenwereld over de zilveren medaille van Dina Scavone. We wisten dat ze sterk was in de sprint. We hoopten stiekem op de nationale trui, maar het podium halen was echt wel een doel. Als junior won ze de jeugdolympiade. Daarna vond ze onderdak bij een UCI-ploeg, maar daar kreeg ze geen omlopen op maat voorgeschoteld. Dina moest te snel groeien en kwam zichzelf tegen. Ze komt nochtans uit een sportieve familie (vader Daniel was profvoetballer bij Lommel, Lierse en Harelbeke, red.). Op een bepaald moment overwoog ze zelfs om te stoppen met wielrennen. Bij ons komen koersen was het alternatief. Toen ze in oktober aanklopte, konden we haar niet onmiddellijk zekerheid geven over haar plaats in de ploeg en dat had niets te maken met het sportieve.”

(lees verder hieronder)

Meteen gaat Fien De Paepe dieper in op dat laatste aspect. “De medaille van Dina Scavone is geen toeval. Vaak geven we rensters een tweede kans om zich te ontplooien of opnieuw te bewijzen. Ik vind er veel plezier in om sporters (weer) in zichzelf te laten geloven. Vaak stijgen ze dan boven zichzelf uit. Op clubniveau behoren we tot de beteren in ons land. Deze categorie bestaat enkel bij de dames, maar is vergelijkbaar met de elites zonder contract bij de mannen. Op termijn moeten we trouwens toewerken naar dezelfde categorie-indeling als bij de heren. Misschien staan weinig mensen stil bij de uitstekende resultaten van onze heren en dames. Beiden werken een druk programma af. Toch stapelen de successen zich echt op. We kiezen er bewust voor om geen UCI-ploeg te worden. Dan wordt de druk voor iedereen alleen maar groter.”

(lees verder hieronder)

Toch gaat het succes van S-Bikes Doltcini verder dan ‘geloven in de mogelijkheden’. Fien De Paepe beaamt. “Mannen en vrouwen werken een afzonderlijk programma af, maar toch staan ze dicht bij elkaar. De mannen supporteren voor de dames en omgekeerd. Het groepsgevoel en de samenhorigheid zijn groot. Dat kom je niet zo gauw tegen in de sport. We worden vaak bekeken als een ‘kleine’ ploeg, maar ik stel wel vast dat we in de interclubs zonder al te veel problemen startrecht hebben. Dat krijg je niet zomaar, dat dwing je af. Het respect naar de ploeg toe groeit zienderogen en dat heeft uiteraard met uitslagen te maken. Voor elk van ons is de koers een passie.”

Fien De Paepe heeft er de voorbije jaren over gewaakt om niet boven de stand te leven. “Bij ons debuut in het peloton hadden we zeven rensters. Nu zijn dat er negen. Bij de mannen zijn de cijfers gelijklopend. Daar zijn ze momenteel met acht. Het is een doordachte keuze om de groep niet te groot te maken. ‘Less is more’ is daarbij zowat de leuze. We kiezen ervoor om met een beperkt aantal leden zo goed mogelijk aan de slag te gaan. Ondanks de kleinere kern kunnen we onze renners/rensters toch een mooi programma aanbieden. Onze dames gaan eerstdaags aan de slag in de Lotto Belgium Tour, de Ronde van Drenthe, het BK ploegentijdrit en de Baloise Belgium Tour. Veel rensters dromen enkel maar van dergelijk koersaanbod.”

Lees ook: meer wielrennen