Eén-één op bezoek bij Houtvenne, het lijkt geen rampzalige uitslag, maar de kwieke aanvaller uit Tongeren denkt daar anders over. “Op zich is het dat niet, maar als je na een flinke 12 op 12 naar de rode lantaarn trekt, wil je natuurlijk niets minder dan de drie punten. We deden er alles aan, maar het zat niet mee. Hun kleine kunstgrasmat leek eerder een oefenveld en de tegenstander stond met 10 man geparkeerd voor eigen doel. Als het dan niet even meevalt, sta je voor de onmogelijke opdracht om er door te komen.”

“Weet je, ik begrijp het denkwerk achter zo’n defensieve ingesteldheid wel”, gaat Bertjens voort. “Na onze sterke weken gaan de tegenstanders steeds meer voor een soort egelstelling: stug verdedigen en hopen dat er tussendoor een appeltje uit de kast valt.”

“Ook zaterdag verwacht ik meer van hetzelfde en de missie lijkt duidelijk: de aanpak van Pepingen in de war sturen door snel te scoren en zeker niet met de kop tegen een muur te lopen. Geduld loont eens. De manier waarop is niet alles, maar de punten zijn dat wel. Meer dan ooit in een reeks waarin iedereen punten kan pakken tegen iedereen. Wat mij betreft is dit de sterkste tweede B-reeks, die ik al heb meegemaakt.”

“Het verschil tussen het Bocholt van september en dat van vandaag? Eenvoudig: keihard werken en harder trainen dan ik ooit deed. Wees maar gerust dat ik soms blij ben als ik weer thuis kom. Wij zijn intussen een heuse groep waarin we met zijn allen een blok zetten en voorin beschikken over snelle jongens. Zoals ik? Ja, in ons veranderde spelconcept moet ik meer en harder lopen dan ooit. Het resultaat is dat ik misschien minder in een scorende positie kom, maar wel mijn steentje kan bijdragen tot ons sterke collectief. Wat niet wil zeggen dat ik regelmatig ook eens aan het kanon wil staan, daar ben ik immers spits voor geworden…”

Bocholt VV - Pepingen: zondag 28 november om 15 uur.

Lees ook: voetbal in tweede nationale B