Bjorn De Greef (Achel) zag zijn ploeg de wet van de sterkste ondergaan: “Niet aan spelen toegekomen”

Niet dat het allemaal kommer en kwel is bij Achel. De jongens van trainer Meertens pakten vorige week hun eerste zege en dat sterkte hen op weg naar de derby in Achel. Voorlopig kunnen de groen-witten nog verzachtende omstandigheden pleiten, want door de afwezigheid van libero Koen Brouns en Ward Van Dyck moest de sportieve staf nog maar eens schuiven met de pionnen. Gelukkig was Dussart wel weer beschikbaar en de Waal vatte post op de libero. Max Staples stond tegen zij ex-ploeg op de hoek waar hij het gezelschap kreeg van Michiel Fransen. 

Achel liet bij momenten mooie dingen zien. Als de opbouw goed zit en de ervaren skipper Verschueren zijn aanvallers kan bedienen, komt er heel veel kracht uit de aanvallen van Campforts en Koelewijn. Jammer genoeg gebeurde dat zaterdag veel te weinig. “Het is inderdaad een zware afstraffing. Maaseik hield ons voortdurend in de tang. We kregen geen vat op de zware opslagen van de thuisploeg. Dan is het heel moeilijk om echt aan spelen toe te komen. De afwezigheid van Brouns en Van Dyck doen ons de das om. Het zijn onze twee belangrijkste pionnen in de receptie. Zonder hen is het heel moeilijk om te controleren”, reageert Bjorn De Greef. 

Vooral in de tweede set kreeg Achel amper een voet aan de grond. Van de elf punten die er op het bord stonden, scoorden de Noord-Limburgers er slechts vijf. In de andere twee sets hield Achel de kloof aanvankelijk klein, maar eens de Maaseikse machine onder stoom kwam, vonden de bezoekers geen gepast antwoord meer. “Dat weet je als je hier speelt. Wij hadden dit keer geen oplossing. Tja, een speler als Michiel Fransen is een lichtpunt. Een wissel op de toekomst. Hij kreeg kansen en hij heeft die gegrepen, maar het blijft een werk van lange adem.”