Aan ambitie geen gebrek bij nieuwe hoofdcoach Carlo Lavigne (KHO Bierbeek): “Binnen dit en twee jaar promoveren”

Eindelijk die zo felbegeerde promotie afdwingen. In Bierbeek hopen ze er al jaren tevergeefs op, maar dat schrikt de nieuwe coach duidelijk niet af. “Je kent me hé, ik ben nog altijd even ambitieus als voorheen”, knipoogt Lavigne. “Voor minder dan die promotie doe ik het niet, als je weet dat we er jaren terug al zo dichtbij waren met die verloren penaltyserie tegen SK Halle. Ik wil absoluut beter doen en wel binnen dit en twee jaar tijd. Pas op, de bedoeling is niet om daarmee druk op de spelersgroep te leggen. Die druk neem ik wel met plezier op mij. Ik wil de spelers vooral motiveren en stimuleren. De club is recent trouwens ook overgeschakeld op een andere manier van betalen, meer prestatiegericht en een bonus in geval van promotie. Een belangrijk signaal als je het mij vraagt, dus die beslissing kan ik alleen maar toejuichen. Ik verwacht niet dat de spelers hierdoor afgeschrikt zullen zijn. Ik ben nu volop bezig met gesprekken te voeren, zodat we tegen eind januari weten waar we aan toe zijn.”

“Hoe het voelt om hier terug te keren als T1? Zoals je zelf zegt, het moest er ooit een keertje van komen”, pikt Carlo Lavigne in. “Van wrok na mijn eerste periode als trainer is nooit sprake geweest, die goede band met zowel het bestuur als de supporters is altijd gebleven. Telkens ze de voorbije jaren een nieuwe trainer zochten, was er wel even onderling contact, maar de timing kwam nooit goed uit. Deze keer paste het wel, ik verzorgde zelfs al een tijdje de trainingen van de betere jeugd in Bierbeek. Ik kan ondertussen dan ook perfect inschatten hoeveel potentieel er in de verschillende leeftijdscategorieën aanwezig is met het oog op een goeie doorstroming. Net daarom is het voor mij van cruciaal belang om met relatief kleine kernen te werken, ook bij de eerste ploeg. Er zit wel het één en ander aan te komen, dus een twintigtal kernspelers moet volstaan om ook de eigen jeugd voldoende kansen te kunnen geven.”

Benieuwd in hoeverre het trekken van de kaart van de jeugd verenigbaar is met de ambitie om te promoveren. “Dat wordt de uitdaging natuurlijk, maar dat schrikt me niet af. Toen ik hier in 2009 toekwam, hadden ze het zelfs moeilijk om een vaste waarde in eerste provinciale te worden en dat is uiteindelijk heel goed uitgedraaid. Nee, ik heb er een goed oog in. En vooral, heel veel goesting om erin te vliegen en eindelijk terug op het veld te staan als T1. Al zal dat sowieso nog een tijdje wachten zijn, los van het feit of de competitie dit seizoen nog kan hervatten”, besluit hij.