Voor de nog altijd maar 14-jarige Moens zijn het haar eerste stapjes op het juniorencircuit, een tijd waarin alles mag en niets moet. “Sinds het najaar ben ik bij de juniores actief, dus ik laat het allemaal nog een beetje op me afkomen”, reageert ze. “Pas op, je gaat natuurlijk wel elke keer tot het uiterste om te proberen te winnen. Want je wil zo snel mogelijk punten pakken en stijgen op de rankings. Maar vooral in het enkelspel is dat momenteel geen sinecure. Je speelt tegen meisjes die vaak enkele jaren ouder zijn en dus nog over iets meer kracht en matchervaring beschikken. Vooral op de belangrijke momenten merk je dat verschil, dat zij nog net iets beter het hoofd koel weten te houden en zo de zege over de streep trekken. Gelukkig draagt ook het dubbelspel bij tot je totale ranking. Zo’n vijftien weken geleden had ik nog helemaal geen ranking en nu sta ik al dicht bij de top 1000. Dat is het belangrijkste dat ik probeer mee te nemen.”

“Waarom ik zo’n succesduo vorm met Flo Helsen? Tja, we hebben de laatste tijd meerdere toernooien samen gespeeld, maar eigenlijk zijn we gewoon een gelegenheidsduo”, legt Mirthe uit. “Alles hangt af van wie er mee is op verplaatsing. Ik heb altijd wel graag gedubbeld en hoe meer matchen we samen spelen, hoe beter ik en Flo op elkaar afgestemd raken met de gekende resultaten tot gevolg. Het dubbelspel helpt me ook in mijn enkelwedstrijden. Je krijgt een idee van het niveau dat de tegenstand haalt en ook je vertrouwen krijgt een extra boost als je vaker wint.”

Ook voor de youngsters is het aanpassen in tijden van corona, gelet op de beperktere ITF-kalender. “Nu, we mogen niet klagen natuurlijk omdat wij nog mogen reizen en andere sporters op onze school niet, al maakt het er niet per se eenvoudiger op”, aldus nog Mirthe Moens. “Er gaan tegenwoordig ook niet zoveel toernooien door en dan kun je soms niet anders dan naar India af te reizen. Redelijk vermoeiend allemaal, omdat je om te beginnen meer dan 24 uur onderweg bent naar daar. De derde locatie in het Zuiden lag ook nog eens op 4 uur rijden van de eerste twee. En dan vergeet ik nog bijna de temperaturen die vlotjes over de dertig graden gingen. Om maar te zeggen dat de Indische thuisspeelsters redelijk in het voordeel waren. (knipoogt) Ook om die reden mag ik tevreden zijn met het niveau en de resultaten die ik haalde.”

“Ik ben nu een paar weekjes thuis. De quarantaine is ondertussen achter de rug, maar nu zijn het volop examens op de topsportschool. En nadien wachten alweer nieuwe toernooien en nieuwe kansen”, besluit ze.

Lees ook: meer tennis