Truiense kunstenaar Dion Tsekouras fotografeert bewoners van Triamant achter glas: “Ik wil verbondenheid in moeilijke tijden tastbaar maken”

De reportage ‘Veraf, dichtbij’ van de Truiense kunstenaar is meteen het eerste project waarbij Dion geen woord met de mensen wisselt, maar hen achter glas fotografeert. De coronacrisis dwingt de kunstenaar daartoe, maar remt hem ook niet af. Dion mikt op 9 fotoshoots, goed voor 500 portretten en groepsfoto’s van de bewoners en medewerkers van Triamant. En of zij het kunstproject waarderen? “Enorm”, verzekert Kim Schutters, leefcoach van het woonzorgcentrum. “Dit jaar verloren we mensen uit onze gemeenschap, zonder dat we de tijd konden nemen om hen samen te herdenken. Nu willen we meer dan ooit verbinding maken en stilstaan bij de moeilijke tijd die we hebben doorgemaakt. Kunst helpt daarbij.”

Het idee voor dit kunstproject kwam er nadat Dion in het voorjaar zelf in aanraking kwam met het coronavirus en moeilijk herstelde. Ook de toenemende dementie bij zijn moeder grijpt de Truiense kunstenaar aan, waardoor de stap naar Triamant snel was gezet. Niet alleen omdat mensen met dementie daar een nieuwe thuis vinden, maar om de bewoners en werknemers in die leefbuurt met elkaar te verbinden. “Want we staan hier niet alleen", benadrukt Dion. “We zijn verbonden, elk in zijn kracht, elk met zijn schoonheid. Ook al hoor ik buiten niet wat binnen gebeurt, toch is de verbinding tussen mij en de mensen op de foto erg intens. Die verbondenheid wil ik tastbaar maken”, aldus Dion.

Volgens de kunstenaar blijven de fotoportretten niet beperkt tot miserie of geluk, maar leggen ze ook wijsheid vast, levenservaring, of de broosheid van het leven. “Kortom een ode aan die mooie mensenmix”, gaat Dion verder. “Alles is goed, en alles mag er zijn. Het gebeurt vaak dat ik dezelfde instructie toon, maar dat de mensen aan de andere kant van het glas ze anders interpreteren. Dan stel ik dezelfde ‘hoe gaat het met u’-vraag achter het glas, maar krijg ik telkens een ander antwoord. Dat vind ik zelf erg boeiend”, aldus Dion. 

Ook leefcoach Schutters ziet de bewoners, familieleden, vrijwilligers en medewerkers van Triamant opleven. “Zonder woorden vraagt Dion mensen om te tonen hoe ze zich vandaag voelen. Voor de ene is dat opgewekt, voor de ander verdrietig of eenzaam, maar iedereen ervaart ook verbondenheid. We doen dit samen. Ik zag bewoners die normaal teruggetrokken leven, plots heel uitbundig lachen van plezier. En ook voor onze eigen vrijwilligers en medewerkers is dit een erkenning, want zij gaan mee op de foto. Dat is hartverwarmend om te zien”, aldus Schutters.

Wie op de foto ging, krijgt een foto-afdruk cadeau als herinnering aan het gesprek zonder woorden. Maar daar laat Dion het niet bij. “Zo zullen we op 17 december ook een levensboom inhuldigen, gemaakt uit maar liefst 2.200 houten latjes. Daarop staan alle namen van de bewoners, vrijwilligers en medewerkers van Triamant die dit jaar samen hebben meegemaakt. Op die dag worden ook alle foto’s voor het eerst geprojecteerd op de witte gevel van het binnenplein. Die worden enkele weken tentoongesteld”, aldus de Truiense kunstenaar. “Maar voor Triamant is dit kunstproject nu al geslaagd”, zegt Schutters. “We zijn vastbesloten om hier een vervolg aan te geven in de vorm van nieuwe fotosessies volgend jaar. We moedigen iedereen in het woonzorgcentrum aan om ook zelf creatief aan de slag te gaan. Want kunst verbindt, toont mensen zoals ze zijn en verwoordt emotie.”