Familieleden van bewoners rusthuis doorbreken de stilte: “Mijn moeder aangetroffen met dubbele beenbreuk, directie had geen antwoord”

“Op zondag 23 april 2017 ging ik rond 15 uur naar wekelijkse gewoonte mijn helaas demente moeder Leona Vanaeken bezoeken in het woonzorgcentrum Villa Rosa”, begint Ingrid Lammens, de dochter van Leona. “Ik vond haar niet op het plekje waar ze gewoonlijk op dat moment van de dag vertoefde. Tot mijn verbazing trof ik haar aan in haar bed. Toen ik haar lakens wilde goed leggen, zag ik op haar been een enorme blauwe plek. Haar hele been zag er trouwens ontstoken rood uit. Toen ik de verpleging erop aansprak, kreeg ik ontwijkende antwoorden, genre: ‘We wilden het u nog zeggen’, ‘Tja, we weten er ook niet veel van’, ‘Het moet donderdag gebeurd zijn’ en ‘Vrijdag is de huisarts pas langs geweest, maar ook die zag op het eerste zicht niets bijzonders’.”

“Maandag 24 april hebben mijn zussen, mijn broer en ik actie ondernomen. We zijn met mijn moeder naar de spoedafdeling van het Sint-Trudoziekenhuis getrokken. Daar bleek dat mijn moeder een scheenbeenbreuk en kuitbeenbreuk heeft opgelopen. Ze heeft dus ontzettend veel pijn gehad, en al die tijd lag ze dan maar in haar bed. De directie van het woonzorgcentrum had geen antwoord. We hebben klacht ingediend bij de politie. Maar daar hebben we nooit nog iets van vernomen.”

“Het is gewoon een schande dat wij nooit hebben kunnen weten wat er gebeurd is met onze moeder. De politie heeft vijf verpleegsters ondervraagd en deze verslagen hebben wij zelfs niet mogen inkijken. Laat staan dat ze ons verder informeerde. Ik zit met heel wrang gevoel over hoe ze mijn moeder en ons behandeld hebben. Maar ook de politie heeft hierin gefaald, vind ik. Was mijn moeder een slachtoffer van de ‘Vier van Villa Rosa’ (de vier verpleegsters die verdacht zijn, red.)? Ik wil de waarheid eindelijk weten”, stelt Lammens.

Ook Roland Lesuisse heeft ernstige vragen over wat zijn demente broer Jean allemaal heeft moeten doorstaan. “Anderhalf jaar geleden ging ik Jean bezoeken en zat hij onder de blauwe plekken en schrammen. Toen ik vroeg wat er gebeurd was, kon de verpleging mij niet antwoorden. Twee weken geleden ben ik opnieuw tot bij de directie gestapt, omdat ik nu toch wel wil weten of mijn broer al dan niet een slachtoffer is. Daar werd schoorvoetend toegegeven dat er een voorval was waarbij Jean minstens twee dagen in zijn kamer werd opgesloten. Lichten uit, kamer op slot. Ik eis dat Villa Rosa klaarheid schept. Ze weten er precies heel goed wat er zich allemaal heeft afgespeeld. Maar de verpleging mag of durft blijkbaar niets zeggen.”

Oud-burgemeester Ludwig Vandenhove van oppositiepartij sp.a mengt zich in het dossier. “ Waarom geen algemene informatievergadering of de betrokken familieleden in kleine groepjes inlichten? En individuele vragen over een specifieke situatie of een specifieke persoon moeten altijd kunnen. In het geruchtencircuit wordt er nu geen onderscheid meer gemaakt tussen eventuele strafbare feiten die tegen bepaalde bejaarden zouden zijn gebeurd door enkele personeelsleden, en bepaalde uitingen van minder goede verzorging van de bejaarden door bepaalde personeelsleden. Een nieuwe controle door de Vlaamse Zorginspectie met bekendmaking van de resultaten, liefst positief, kan hierbij helpen. Wat de eventueel strafbare feiten van een aantal personeelsleden betreft, hebben wij het volste vertrouwen in het gerecht. We gaan er ook van uit dat de lokale politie Sint-Truiden-Gingelom-Nieuwerkerken alle klachten die binnengekomen zijn ernstig neemt. Hierover doen tevens heel wat geruchten de ronde. Ook deze zouden best officieel ontkracht worden. Familieleden die hierover klachten hebben, kan ik alleen maar aanraden een officieel onderzoek te vragen bij het Comité P, dat belast is met het toezicht op de politiediensten.”

Ondertussen bevestigt het kantoor van de bekende strafpleiter Jef Vermassen dat hij het gerechtelijke dossier heeft opgevraagd op vraag van Gunther Leenen, kleinzoon van een van de vermoedelijke slachtoffers.

Bij het Zorgbedrijf Sint-Truiden wenste niemand te reageren.