Een Truiense mythe ontkracht:“Neen, Napoleon is niet de trap van de Keizerszaal opgereden”

“En hier reed Napoleon met zijn paard in één ruk de trap op naar boven”, zei meester Vandermeulen met nog wat krijt op zijn grijze stofjas. Mijn mond en die van mijn 22 klasgenootjes uit 4B vielen open van verwondering, op die herfstige dinsdag in september 1984. Napoleon schopte het van arme Corsicaanse immigrant tot machtigste man ter wereld en realiseerde maatschappelijke vernieuwingen die ook vandaag nog nazinderen. Zoveel jaar later wil ik wel eens weten of het waar is, dat verhaal van die trap. Op zoek naar zijn Limburgse voetsporen ga ik ten rade bij auteur Johan Op de Beeck. Deze voormalige hoofdredacteur van TV-Limburg is een autoriteit op het vlak van Napoleon en heeft er ook vele boeken over gepubliceerd. “Hij is inderdaad in Sint-Truiden en Tongeren geweest. Hij heeft daar kort halt gehouden onderweg van Leuven naar Maastricht. Napoleon is in 1803 en 1811 in Maastricht geweest, toen een belangrijke vestingstad. We weten dat in de Franse periode ongeveer vijftienduizend Limburgers in het Franse leger gediend hebben. Maar wat hij in Sint-Truiden gedaan heeft, weet ik niet”, vertelt Op de Beeck aan de telefoon.

Koppig zoek ik verder. En inderdaad: na een Googlegevecht en zo'n  7 naslagwerken doorploeterd te hebben, stoot ik op de zin: “Op 30 juli 1803 rijdt Napoleon, dan nog Eerste Consul in het gezelschap van zijn vrouw Josephine, Sint-Truiden binnen om er de autoriteiten en de menigte te begroeten.” Eureka? “Klopt”,  zegt Willem Driesen van de Geschied- en Oudheidkundige Kring Sint-Truiden. “Wanneer 'Eerste consul’ Napoleon Bonaparte in 1803 aan de Minderbroederskerk met zijn koets halt houdt, horen omstaanders hem zeggen ‘Quelle bâtiment hardi!’ (Wat een gedurfd gebouw, red.) Een tweede getuigenis vinden we terug in Ordingen, wanneer zijn colonne al op weg is naar naar Tongeren.  Aan de drenkpoel bij de hooggelegen H.Kruiskapel te Ordingen vroeg Napoleon naar verluidt aan een toevallige omstaander genaamd Bourgignon over de Commanderiegebouwen: ‘ Quel bourg est cela?’”. 

Maar de trap dan, Willem? “Helaas, hij is zeker niet niet de grote trap in de abdij opgereden met z’n paard, zoals in de hardnekkige mythe die soms nog aan toeristen wordt verteld”, doorprikt Willem Driesen mijn laatste hoop. Jammer, toch?