VIDEO. Op bezoek in het grootste bordeel van België: “Elke stad zou een ‘Villa Tinto’ moeten hebben”

‘House of pleasure’, ‘Supermarché des putes’,… elk kind moet een (bij)naam hebben. ‘Villa Tinto’ heeft er vele. Voor wie op zoek is naar een ‘maske van plezier’ is het met zijn 51 ramen een paradijs van lust en vertier, voor de sekswerkers die er hun dagelijks brood proberen te verdienen een veilige haven. “We willen prostitutie naar de 21ste eeuw brengen”, zegt uitbaatster Karin van de bekende investeerdersfamilie De Coninck. “Dat betekent meegaan met de nieuwste trends, maar vooral ook een veilige, warme en hygiënische werkplek voorzien voor onze sekswerkers. Een plek waar iedereen respectvol onthaald wordt.”

Het zal het Antwerpse stadsbestuur als muziek in de oren klinken. De woorden van Karin staan in schril contrast met de toestand waarin het Schipperskwartier zich eind jaren 90 bevond. De raamprostituees zaten verspreid over maar liefst 17 straten, met alle overlast van dien. Kijkfiles, mensenhandel, criminaliteit, verkrotting, drugs,…. Het signaal voor de stad om het spreekwoordelijke roer om te gooien. De raamprostitutie werd beperkt tot een autovrije gedoogzone en een nieuw zogenaamd gebruikersreglement zorgde ervoor dat eigenaars en verhuurders van ramen aan strengere normen moesten voldoen. “Leefbaarheid voor de buurt, controleerbaarheid voor de politie en veilige, hygiënische werkplaatsen voor de sekswerkers waren en zijn nog altijd de doelstelling”, aldus de Antwerpse prostitutieambtenaar.

Gelijktijdig met de herziening van haar raamlandschap pakte Antwerpen de verpaupering van de buurt aan. In 2002 keurde de overheid het een nieuw strategisch plan goed met de titel ‘Het Schipperskwartier, een verleidelijk stukje Antwerpen’. In die periode kopen Karin en haar man een groot industriepand in het Schipperskwartier. “Via een kennis kwamen we te weten dat het pand te koop kwam via een openbare verkoop. Toen we naar het stadsbestuur trokken met onze plannen, kregen we te horen dat ze er liever een raamprostitutiepand zagen. Ze hadden te weinig ramen. Op dat moment zijn we ons beginnen informeren. Bij het stadsbestuur, maar ook bij sekswerkers om te horen wat zij van zo’n pand verwachten. Uiteindelijk konden we ons wel vinden in het gemeenschappelijk doel om het pooierschap ervan tussen te halen en mensen die hier vrijwillig komen werken de kans geven dat te doen.”

In 2005 opent ‘Villa Tinto’ de deuren. Kunstenaar Arne Quinze mag het complex ‘pimpen’. De klanten worden er al meer dan 17 jaar verwelkomd door een levensgroot neonsilhouet van één van de ‘maskes’. Spiegels, veel zwart en strategisch aangebrachte rode verf maken het geheel compleet. Villa Tinto is meer dan een megabordeel. Boven het prostitutiegedeelte bevinden zich luxueuze lofts voor de ruimdenkende Antwerpenaar. Er is zelfs een B&B. Sekswerkers betalen er 110 euro per shift voor een kamer. “Er zijn twee shifts. De eerste shift van 8 uur ’s ochtends tot 7 uur ’s avonds, de tweede van 8 uur ’s avonds tot 7 uur ’s ochtends. Elke sekswerker moet zich voor de shift aanmelden bij het centraal kantoor. Iedereen wordt geregistreerd bij de eerste aanmelding. Daarbij dienen ze een afsprakennota te ondertekenen dat ze zich akkoord verklaren met de strenge huisregels. We stellen ook een huurreglement op. De kamers kunnen enkel geopend worden met een geregistreerde vingerafdruk. Dat is om tegen te gaan dat kamers onderverhuurd worden aan iemand die niet in systeem staat of die we niet kennen. Op die manier kunnen we voorkomen dat hier minderjarigen of mensen onder dwang aan het werk zijn.”

Dat is volgens Ann Vercauteren van Violett, een organisatie die medische en sociale hulp aan sekswerkers biedt en net als ‘Villa Tinto’ in hartje Schipperskwartier gehuisvest is, één van de grote troeven. “De grote zichtbaarheid maakt dat het een fijne en veilige plek is voor zowel klanten als sekswerkers. Die zichtbaarheid maakt dat minder mensen onder de radar hoeven te werken en alles veel gecontroleerder verloopt. Antwerpen is een voorbeeld voor veel andere steden. Als je ziet in welke schrijnende omstandigheden sekswerkers in Brussel Noord moeten werken…. Dat zijn echt schandalige toestanden.”

Niet dat ‘Villa Tinto’ nog niet ter sprake kwam in de hoofdstad. Er lagen al meerdere keren plannen op tafel om een gelijkaardig pand te openen in de Alhambrawijk, maar telkens kwam er een nieuwe kink in de kabel. Ook in Oostende dromen ze al jaren van hun eigen ‘Villa Tinto’. De koningin der badsteden wil de bestaande prostitutiebuurt, die voor wel wat overlast zorgt, verhuizen naar een megabordeel met een 30-tal ramen in een oud beschermd pakhuis in de haven en nam daarvoor al contact op met de uitbaters van ‘Villa Tinto’. Die hebben daar wel oren naar. “We zijn gevraagd om er een kleiner maar gelijkaardig pand uit te baten”, weet Karin. “We wachten nu op de visie van het stadsbestuur om een businessplan op te kunnen maken. We voelen wel dat er bij de sekswerkers al heel wat interesse is voor de Oostendse plannen. Sommigen willen mee verhuizen of dichter bij huis werken.” Naast een megabordeel zou er in de Oostendse ‘Villa Tinto’ ook een bedrijvencentrum, een polyvalente hal, horeca, een microbrouwerij én een politiekantoor in komen. De badstad leverde vorig jaar al een omgevingsvergunning af voor het project. Wie weet krijgt België 17 jaar na Villa Tinto er binnenkort een tweede megabordeel bij.

Anne Vercauteren van Violett, en met haar vele mensen die het goed voor hebben met de sekswerkers in ons land, zal het alleen maar toejuichen. “Te veel prostitutie bevindt zich nog onder de radar en dan is uitbuiting en misbruik nooit veraf. Met de huidige communicatiemiddelen is het eenvoudig om seksuele diensten aan te bieden vanuit een groezelig appartementje ergens ten lande. Toen tijdens corona de ramen gesloten werden, verlegde het prostitutiegebeuren zich massaal naar dat soort panden. Ver weg van het daglicht en dus ook ver weg van de controle die je in ‘Villa Tinto’ wel hebt. Initiatieven als ‘Villa Tinto’ zorgen ermee voor dat sekswerk een op een veilige en hygiënische manier kan verlopen. Of elke stad zijn eigen ‘Villa Tinto’ zou moeten hebben? Misschien wel. Nu sekswerk gedecriminaliseerd is in onze land werd een grote stap voorwaarts gezet om sekswerkers uit de illegaliteit te halen, maar we zijn er nog lang niet.”

Bekijk hier alle afleveringen: