Sam Bettens ziet eindelijk resultaat na 3 maanden testosteron: “Een 11-jarige jongen vroeg me om FIFA te spelen”

In de vlog van deze week getuigt Sam over ‘passing’, een term die hij zelf omschrijft als “gezien en herkend worden als het gender waarmee jij je identificeert.” “Maar veel transgenders houden niet van deze term, omdat het impliceert dat je iets wil zijn dat je niet bent”, legt Sam uit. “Zo ben ik een transgender man, ook al klink ik nog als een vrouw of lijk ik nog op een vrouw. Het neemt niet weg dat ik transgender ben, en het verandert niet wie ik ben.”

Sam wil in zijn vlog het belang van ‘passing’ benadrukken. “Voor sommige transgenders is dat alles. Voor anderen zorgt de manier waarop hun lichaam is gevormd, de klank van hun stem, de grootte van hun hand, hun adamsappel of een heleboel andere dingen ervoor dat ze niet helemaal kunnen ‘passen’. Ik kan mij inbeelden dat dat zeer moeilijk moet zijn.”

“Sommige transgenders accepteren die realiteit, maar het weerhoudt hen er niet van zich te tonen zoals ze zijn. En sommigen gaan in sluipmodus”, gaat Sam verder. “Die mensen zijn niet open over het feit dat ze transgender zijn, en houden het bijvoorbeeld verborgen op het werk, of in sociale kringen. Er zijn transgenders die naar andere steden verhuizen en alle banden doorknippen met hun omgeving vóór ze aan hun transitie beginnen, zodat ze kunnen leven alsof ze geboren zijn als man of vrouw en nooit meer moeten terugkijken. Maar ik heb die optie niet, tenzij ik ergens héél ver weg ga wonen. Maar zelfs als had ik die optie, het zou niet voor mij zijn. Ik ben een open boek. En ik moet toegeven: ‘passing’ is voor mij een belangrijke zaak.”

Intussen slikt Sam al drie maanden testosteron. Mét resultaat, zo vertelt hij trots in de video. “Gisteren zat ik in een gameroom, kijkend naar mijn spelende kinderen. Plots kwam een 11-jarig kind naar mij en vroeg hij: “Hey gast, wil jij mee FIFA (een voetbalspel, red.) spelen? Ik heb beleefd geweigerd, omdat ik rampzalig ben in dat spel. Maar mijn dag kon niet meer stuk, want niemand wil FIFA spelen met een 46-jarige moeder.”

“Na die drie maanden word ik steeds meer aanzien als man. Ook al zijn de veranderingen misschien amper merkbaar, ze maken blijkbaar al een verschil uit. Ik kan niet wachten tot ik 100% van de tijd als man kan ‘doorgaan’, omdat dat uitmaakt voor mij. Daarom neem ik die hormonen. En ondertussen moet er nog veel aangepast worden, en moeten er nog heel wat ongemakkelijkheden worden doorstaan.”

Bekijk hier zijn volledige vlog: