Ruben uit ‘Belgium’s Got Talent’ is wereldkampioen boogschieten: “Wij zijn geen sukkelaars die niets kunnen”

“In ‘Belgium’s Got Talent’ schoot ik van zo’n 8 à 9 meter afstand, bij outdoor wedstrijden gaat dat tot 30 meter” vertelt Ruben in TV Familie.

“Ik gebruik een speciaal statief waar ik zowel m’n hielen als de kneukels van m’n hand tegen kan zetten. Uiteindelijk heb je dan enkel nog een fantastisch spiergeheugen nodig om raak te schieten.”

“Ik wil niet opscheppen, maar ik ben wereldkampioen geweest. In 2019 was dat. Daarnaast ben ik ook wereldrecordhouder. Beide keren in de ­categorie van mensen met een beperking. Helaas is boogschieten geen paralympische sport, niet erkend door het Internationaal Olympisch Comité. Daardoor is er nauwelijks sponsoring. Met alle gevolgen van dien. Een hele tijd terug vlogen we naar Korea voor een kampioenschap. Dat kostte al snel 4.000 euro.”

“Ik investeer veel tijd en energie in mijn sport. En ik betaal zelf alle kosten voor mij én m’n coach. Ik werk als keukenhulp in een grootkeuken, ik ­verdien dus geen ­stukken van mensen.”

“Ik heb aan m’n vrouw beloofd dat niet al m’n geld naar het boogschieten zou gaan. Dus sponsors zijn héél welkom. Gelukkig word ik al gesteund door het ­farmaceutische bedrijf Arega Pharma. ­Volgend jaar vindt in Dubai het WK plaats, vandaar. Ik wil trouwens alle vrienden, ­familie en andere mensen die mij al ­hebben gesteund superhard bedanken.”

“Ja. Wij moeten ons precies ook altijd bewijzen. Of het tegendéél bewijzen. Dat we wél iets kunnen, bedoel ik. Blinden krijgen vaak de stempel van sukkelaars die niets kunnen, en dat is zéker niet zo.”

“Nee, slechtziend. Tot mijn 21ste kon ik zelfs met de bromfiets rijden. Maar na een geslaagde operatie voor cataract bleken mijn ogen zieker dan gedacht. En dan ben ik blind geworden. Ik kan nog licht en ­donker onderscheiden, dat is het.”

“Zeker. Tijdens m’n revalidatie heb ik leren boogschieten. Dat helpt om je als blinde ­beter te oriënteren, zie je. En verder is mijn vrouw mijn grootste steun. Zij is ook slechtziend. Wij hebben elkaar ontmoet op Sint-Rafaël in Gent, een school voor mensen met een ­visuele beperking.”

“Heel weinig. Alles draait bij ons om orde. Alles moet altijd op dezelfde plaats liggen en staan. Voor alles is een oplossing. Maar één nadeel: als ik thuiskom, kan ik niet ­zomaar m’n schoenen ergens droppen. ­Anders vind ik ze niet terug.” (lachje) 

‘Belgium’s Got Talent’-jury staat doodsangsten uit tijdens motorstunt vol halsbrekende toeren

Wilk veroverde het hart van An Lemmens in ‘Belgium’s Got Talent’, maar met gemengde gevoelens: “Het was de bedoeling dat mama er wél zou zijn”