Pieter Casteleyn speelt de gaybasher in ‘Thuis’: “Omdat ik op mannen val, besef ik dat er mij ook zoiets kan overkomen”

“Ik ga ervan uit dat de kijker slim genoeg is om het verschil te zien tussen realiteit en fictie”, zegt Pieter. “Ik ben die Robrecht niet, hé? Ik speel die rol alleen maar. Met plezier. Het is niet de eerste keer dat het thema gaybashing in ‘Thuis’ aan bod komt, want enkele seizoenen geleden werd Franky ook al eens het slachtoffer van zinloos geweld. Maar een dergelijke verhaallijn blijft relevant. Het is al langer een van de sterktes van ‘Thuis’ om actuele thema’s aan te raken en dat is nu zeker ook het geval. Denk maar aan het incident in Beveren waarbij vorig jaar een onschuldige werd vermoord. In ‘Thuis’ zorgt de plot rond gaybashing sowieso voor drama en spanning, aangezien de kijker meespeurde naar de identiteit van de daders. Maar ondertussen wordt het probleem ook aangekaart en zo toch ook wat bespreekbaarder gemaakt. Dat is goed, want er is tenslotte nog veel werk aan de winkel.”

Pieter kwam ook al in aanraking met homohaat. “Ik maak er geen geheim van dat ik op mannen val en hoor daardoor soms ook wel eens vervelende opmerkingen. Voorbijgangers die me plots uit het niets naroepen: “Hé, homo”. Waarom doen mensen dat? Mijn vriend of ik werden gelukkig nog nooit fysiek bedreigd of aangevallen. We beseffen dat we geluk hebben, want sommige kennissen worden bijna wekelijks beledigd, bedreigd of aangevallen. Van hun verhalen word je echt niet vrolijk. Alsof die intimidatie door homohaters bij hun leven hoort. Het is jammer dat er nog steeds mensen met schrik moeten rondlopen, enkel en alleen omdat ze zichzelf willen zijn. Blijkbaar bestaat er toch een kleine groep, die zich daar aan stoort. Hun reacties zorgen bij een hele gemeenschap voor een onveilig en onrustig gevoel.”

De verhalen over gaybashing baren Pieter wel kopzorgen. “Ik loop op straat niet echt met schrik rond, maar denk regelmatig dat er mij ook eens iets kan overkomen. Ja, ik ben er wel mee bezig. Op straat gedraag ik me daardoor soms iets discreter of minder opvallend, dan ik zou willen. Ik loop bijvoorbeeld niet snel hand in hand met mijn vriend. Maar ik doe het soms bewust toch, als ik in de mood ben en het gevoel heb dat het wel kan. Ik cijfer mezelf dus zeker niet altijd helemaal weg. Want dat zou niet oké zijn.”

Pieter staat als Robrecht nog niet zo lang op de set van ‘Thuis’. De scènes met de gaybashing vond hij natuurlijk de meest spectaculaire. “Aangezien er fysiek geweld aan te pas kwam, was er een gevechtscoördinator op de set aanwezig. Die leerde ons de choreografie van de aanranding aan alsof het dansje was. Op tv zag het er gewelddadig uit, maar door de repetities verliep alles vlot. Niemand liep bij de opnamen blauwe plekken op. (lacht) In het verhaal zijn Robrecht en Niels, de rol van Wannes Lacroix, niet de beste vrinden, maar achter de schermen beleefden Wannes en ik veel plezier. Het verhaal in ‘Thuis’ vind ik trouwens heel realistisch, want gaybashers vallen een individu of koppel doorgaans in groep aan. Tania, Joren en Niels werden in de serie ook door meerdere relschoppers tegelijk aangerand. Met vier of vijf man tegen één of twee slachtoffers: dat is niet alleen onnodig en onrechtvaardig, maar bovenal ook laf. De kijker zal zeker meeleven met de slachtoffers en hopen dat de daders snel gevat worden.”

‘Hang jezelf toch op’ en ‘Ik ga je neersteken’: net zoals in ‘Thuis’ werd Wannes Lacroix slachtoffer van homohaat (+)

Gaybashing in ‘Familie’ en ‘Over Water’: taboedoorbrekend of net niet?

BV’s over homofobie: “Sommigen beweren dat homo zijn een ziekte is. Anno 2022 is dat nog steeds de harde realiteit” (+)