De bloedband van Katleen en An Miller: “Na mijn scheiding kon ik elke avond bij haar terecht”

Op de vraag of An het kakkenestje was thuis, wordt pas na diep nadenken geantwoord. «Anneke vindt van niet. Ze zegt dat het niet altijd makkelijk was om tussen het bondgenootschap van twee oudere zussen te komen. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen. Drie is een moeilijk getal. Er spannen er al snel twee samen, en ik kan me inbeelden dat ze zich vaak buitengesloten voelde. Anderzijds keken wij als oudere zussen naar dat kleine, blonde meisje en dachten we: verwend nest.»