BV met congé. Wendy Van Wanten verkiest de lege stranden: “We mijden de drukte”

Wendy: “Ook al mogen we niet naar het buitenland of op restaurant, toch proberen we ons tijdens deze krokusvakantie ook creatief bezig te houden. Frans heeft zijn handen vol met de schilderwerken in huis, maar we maken elke dag tijd voor een wandeling van één tot twee uur. Ik voel dat mijn conditie daardoor sterk verbeterd is, dat ik beter slaap en zelfs minder pieker. Wandelen bevordert ook onze relatie, want Frans en ik praten veel meer met elkaar. En als we thuis zijn spelen we vaak nog gezelschappspelletjes, zoals ‘Wie ben ik?’.”

Wendy: “Meestal gaan Frans en ik in de buurt van ons huis uitwaaien, zoals in het provinciedomein Bulskampveld in Beernem of het Kranepoelmeer in Aalter. Die plas was onlangs helemaal bevroren, maar schaatsen mocht niet. Af en toe trekken we er ook op uit met onze dochter Estelle (11). Al moesten we daarvoor deze krokusvakantie wel rekening houden met haar tenniskamp. Onze zoon Clément (20) gaat zelden mee wandelen. Die zit op kot in Brugge en trekt liever met zijn lief op. Begrijpelijk. (lacht)”

Wendy: “Onze uitstapjes met Estelle hebben altijd dezelfde bestemming: de zee. En in ons geval wil dat altijd zeggen: Oostende. Af en toe rijden we ook naar De Haan, omdat mijn zus daar woont. Oostende blijft voor mij de plek waar ik me goed voel en gelukkig van word. Frans en ik zijn wel zeer voorzichtig en mijden drukke plaatsen. Dus ook alle dijken, parken of indooractiviteiten, zoals museumbezoeken. Sinds de uitbraak van corona, en dat is nu toch al bijna een jaar, ben ik nooit verder van huis geweest dan Oostende. Op twee uitzonderingen na: de opname van het VTM-programma ‘Groeten uit’ en van een andere programma, dat pas binnenkort op tv te zien zal zijn. Tijdens de versoepelingen van de lockdown ben ik afgelopen zomer ook een paar keer gaan optreden voor toeristen in de Ardennen. Maar voor de rest doen wij niks meer.”

Wendy: “Als Estelle mee naar zee gaat, gaan we na afloop altijd graag langs onze favoriete frituur in Oostende: ’t Hazegras aan de Graaf de Smet de Naeyerlaan. Dat is geen opoffering, want ze verkopen daar de lekkerste frieten van Oostende. Vroeger aten we die in de frituur op, maar tegenwoordig mag dat door corona niet meer en verorberen we de take-out in de wagen. Zelfs nu ik op dieet ben, kan ik daar echt van genieten. Zonder schuldgevoel. Sinds oktober volg ik het Pronokal-dieet en word ik medisch begeleid. Met succes, want ik ben ondertussen al 14 kilo afgevallen. Ik zit nu al voorbij mijn streefgewicht.”

Wendy: “Het enige nadeel van ons bezoek aan de frituur is dat de hondjes moeten thuisblijven. We hebben thuis een Maltezer en Border Collie rondlopen, die enorm genieten van rondlopen in de natuur. Maar als er frieten en vleesjes in de wagen moeten gegeten worden, zijn ze niet te houden. Daarom is de regel: frieten of hondjes. Maar we gaan dan wel op een ander moment door de bossen rennen.”

“Wij bezoeken zelden het stadscentrum van Oostende, maar wijken liever uit naar het uitgestrekte duingebied in Raversijde, tussen Oostende en Middelkerke. Daar kom je weinig mensen tegen en geniet je van echte rust. Een alternatief is ook de andere kant van de Oostende: aan de overkant van de voorhaven rond het Fort Napoleon. Ook daar heb je vaak het gevoel dat je alleen op de wereld bent.”