‘LuLa’ is het strafste spitsenpaar in Europa, Lukaku wel wéér slachtoffer van racisme: “Geen goed voorbeeld voor kinderen”

Het was nooit het plan. Antonio Conte had oorspronkelijk een ander spitsenduo in zijn hoofd. In zijn eisenpakket zaten twee namen: Romelu Lukaku en Edin Dzeko. Twee doelgerichte aanvallers met wie hij dacht brokken te kunnen maken. Door de hoge prijs voor Lukaku (bijna 80 miljoen bonussen) en de starre houding van AS Roma in het dossier-Dzeko moest Inter in augustus bijsturen.

Conte zag Lautaro toen niet als de ideale spits. Twijfels. Vandaar dat de club op huurbasis Alexis Sánchez vastlegde, op een zijspoor bij Man United. Ander type dan Dzeko, goeie vriend van Lukaku en bovendien ook complementair met zijn kwaliteiten. De ene vinnig en snel, de andere groot en machtig.

Alleen: ook dat plan mocht hij snel schrappen. In zijn vierde match voor Inter blesseerde de Chileen zich zwaar aan de enkel. Tegen wil en dank moest Conte inzetten op Lautaro, slechts zijn derde keus. De geboorte van Lu-La – of Laukaku - was er een bij toeval. Zonder de kwetsuur van Sánchez spraken de Italiaanse kranten donderdagochtend niet in krachttermen over de grote Lu-Lashow in Praag.

Lukaku was tegen Slavia wel weer het slachtoffer van racisme en riep andermaal de voetbalinstanties op tot actie. “Dit kan niet in een stadion. Het gebeurde twee keer. We zijn 2019, er spelen heel wat nationaliteiten in een ploeg. En wanneer die mensen uit het stadion zo’n dingen doen, is dat geen goed voorbeeld voor de kinderen. Ik hoop dat de UEFA iets gaat doen.”

Twee assists van Lukaku voor Lautaro. Tussenin de 250ste voor de Rode Duivel. Met zijn tweeën speelden ze hand in hand Slavia op een hoopje. Een connectie die ze sinds de international break in oktober hebben verstevigd. De cijfers in de laatste tien matchen liegen niet: acht goals voor Lukaku, acht voor de Argentijn. “We voelen mekaar steeds beter aan”, geeft Lukaku toe. Ze vullen mekaar aan, maken elkaar beter en camoufleren elkaars mindere kwaliteiten.

De ene is snel, vinnig en een man van de actie. De andere is rap, groot, krachtig en dodelijk efficiënt. Wat de ene niet heeft, compenseert de andere. “Ik had Lautaro al een beetje bestudeerd voor ik naar Inter kwam”, zei Conte onlangs. “Hij is een atypische speler. Een die aan twee profielen beantwoordt: hij is een echte centrumspits, maar tegelijk vaak ook een schaduwaanvaller. Ook Lukaku is een bijzonder geval. Hij heeft de fysieke verschijning van een diepe spits, maar als je hem de ruimte geeft om te rennen is hij bliksemsnel. Maar bovenal ben ik blij met het werk dat ze zonder bal doen. Ze werken zich te pletter.”

Goeie voetballers verstaan mekaar doorgaans zonder woorden, maar de talenknobbel van Lukaku heeft ervoor gezorgd dat ze mekaar nog sneller hebben gevonden. Onderling spreken ze Spaans, moedertaal van Lautaro, geen Italiaans. ‘El Toro’ kan hem precies uitleggen wat hij wil en hoe en waar hij wil dat Lukaku beweegt. Omgekeerd geldt hetzelfde. “Lautaro is een kampioen”, zegt Lukaku. “Een topper. Sinds de eerste dag hier hebben we mekaar gevonden en sindsdien is onze band alsmaar hechter geworden.”

Het bewijs ziet u op het veld en naast. Chemie en magie. Vonken en veel goals. Met assistentie van Lautaro (22) staat ‘Big Rom’ in de lijstjes onverwacht boven de fenomenen van Inter en, in een tijd waar trainers doorgaans voor een diepe aanvaller kiezen, zijn ze het strafste spitsenkoppel in Europa.

Donderdagochtend daagde Lautaro en Lukaku op het oefencomplex plots met dezelfde trui op. “Deze had ik niet zien aankomen...”, tweette ‘Big Rom’.