Wat je niet mag vragen aan leerkrachten op een oudercontact

Eén ding willen de bevraagde leerkrachten, zowel uit de lagere school als het secundair onderwijs, wel benadrukken: ze doen hun job graag en met veel liefde. Maar na een drukke examenperiode kunnen sommige (vaak goedbedoelde) vragen wel eens in het verkeerde keelgat schieten. De deliberatiemarathons zijn er ook om een goede reden: een student kan tegenwoordig niet meer blijven zitten als gevolg van pesterijen door een bepaalde leerkracht. Scholen zijn tegenwoordig zo gestructureerd dat er een lange weg van remediëren aan voorafgegaan is.

Leerkrachten krijgen van ouders die in de bedrijfswereld werken vaak opmerkingen over hun vele vakantiedagen te horen. Vragen als "Krijg jij je vakantie wel gevuld?" kunnen daarom wel eens kwaad bloed zetten. Wat heel wat ouders niet beseffen is dat in de vakanties ook heel wat geregeld moet worden: cursussen voor het volgende jaar voorbereiden, klusjes op school opknappen, inschrijvingen regelen en heel wat vergaderen.

Als een kind slechte resultaten heeft behaald, durven ouders al eens te vragen "Wat heeft u gedaan om te remediëren?". Een vraag die op dat moment al te laat is. Ouders zouden niet op het einde van het schooljaar, maar al veel eerder deze vraag moeten stellen. Soms liggen slechte resultaten ook gewoon aan het kind en heeft de leerkracht alles gedaan wat hij kon om de slechte resultaten recht te trekken. Leerkrachten hebben vaak ook geen pasklare oplossing voor een probleem. Niet alles is mogelijk op een paar maanden tijd.

Ook vragen naar de mening over collega's zijn ongepast. Een leerkracht wiskunde uithoren over de onderwijsstijl van zijn collega Nederlands plaatst leerkrachten in een hachelijke positie. Daarom laat je dit soort vragen best achterwege. Ook wanneer bepaalde leerkrachten gedurende lange tijd afwezig zijn, is het ongepast om te vragen naar de reden. De kans is zelfs groot dat de collega in kwestie het zelf niet weet.

Als een kind moet blijven zitten, is het niet altijd een kwestie van intelligentie. Leerkrachten oordelen in sommige gevallen dat het nu eenmaal de beste maatregel is wanneer een leerling nog niet rijp is om naar een hogere klas te gaan. "Vind je mijn dochter dom?", is daarom misplaatst.

"Welk briefje schrijf ik best voor mijn zoon zodat hij de lessen kan missen, want wij vertrekken al op vakantie?" Deze heeft geen verdere uitleg nodig.

"Mijn dochter is niet goed in wiskunde want ze heeft dyscalculie, is daar wel rekening mee gehouden?" is een vraag waar leerkrachten, die zich aan heel wat voorschriften en richtlijnen bij leerstoornissen moeten houden, de kriebels van krijgen.

Andere vragen die ongepast zijn:
Waarom rekent u dat antwoord op die vraag niet goed?
Hoe komt het dat deze toets zo slecht is?
Bij haar vorige juf had mijn dochter betere punten, hoe komt dat?

Wat kan wel?
Het kan nooit kwaad om aan een leerkracht bij de aanvang van het oudercontact te vragen hoe het met hem of haar gaat. Het is een bewijs van interesse en deze vraag helpt het ijs te breken. Vaak zorgt deze kleine moeite ervoor dat het gesprek in een meer ontspannen sfeer kan starten.