"Ik ben prostituee. Dit zijn de 5 grootste misvattingen over mijn job"

1. 'Sekswerk is makkelijk, prostituees zijn lui'

"Ik kan mijn job op vele manieren omschrijven, maar niet als makkelijk. Ik werk elke dag 12 tot 14 uren. Ik heb vier accounts op sociale media, twee professionele mailadressen, ik post op verschillende gespecialiseerde sites, plan de afspraken met mijn klanten, doe interviews en schrijf online artikels. Daarnaast poets ik meticuleus".

"Ik leid ook bezoekers rond in het bordeel, peil naar hun verlangens en onderhandel over de prijs. Dat allemaal voor ik aan seks toekom. Daarbij doe ik doorgaans het meeste fysieke werk, maar ook emotioneel is het een opdracht om de klant op zijn gemak te stellen. Te luisteren naar hun diepste bekentenissen en ervoor te zorgen dat ze waar voor hun geld krijgen".

"Sekswerk is een intieme therapeutische sessie voor de meeste van onze klanten. Prostituees die zelfstandig werken, moeten ook nog eens hotelkamers regelen, hun klanten screenen om er zich van te vergewissen dat ze niet gevaarlijk zijn, hun eigen website runnen en hun marketing verzorgen".

2. 'Sekswerkers verspreiden ziektes'

"De duizenden prostituees die in de staat Nevada legaal werken, moeten zich elke week laten testen op SOA's. Er is niet één geval bekend van HIV-besmetting in de bordelen van Nevada. Voor al onze diensten gebruiken we condooms, ook voor orale seks. Bij cunnilingus gebruiken we een beflapje".

"Onze gezondheid is van het grootste belang: als ons lijf niet in topvorm is, kunnen we de rekeningen niet betalen en ons gezin niet onderhouden. Onze gezondheid en die van onze klanten in gevaar brengen om één klant te plezieren zou ons reputatie schaden, het zou me mijn job kosten. Dus nemen we veel voorzorgsmaatregelen om onszelf en onze klanten te beschermen".

3. 'Enkel zonderlingen, losers en wanhopige mannen bezoeken prostituees'

"Je zou versteld staan van de verscheidenheid aan mensen die hier over de vloer komen. We entertainen koppels op middelbare leeftijd die hun liefdesleven willen opkrikken. Jonge militairen die het moeilijk hebben de overstap naar het burgerleven te maken en terug te beginnen daten. Gerespecteerde zakenmannen, advocaten, dokters en overwerkte mannen die geen tijd hebben om te daten. Mannen met autisme die het moeilijk hebben met traditionele sociale relaties. Voor veel van hen is het bezoek aan een prostituee veel meer dan een seksgebeuren".

"Wij stellen een veilige plek ter beschikking waar deze mannen hun seksualiteit in een comfortabele omgeving kunnen beleven. Onze klanten kunnen hun remmingen laten varen. Ze hebben een connectie met een vreemde en dat is vaak zeer therapeutisch voor hen. We zijn ook onderwijzers, we begeleiden maagdelijke klanten in hun eerste seksuele ervaringen. De klanten behandelen ons met respect, ze adoreren ons. Ze zijn zo lief met ons als wij met hen zijn. We beschamen onze klanten niet".

4. 'Sekswerkers haten hun job'

"'Kies een job waar je van houdt en je zal je hele leven niet één dag moeten werken', zei Confucius. De maatschappij denkt daar anders over als het over sekswerkers gaat. Wij hebben deze job gekozen omdat we er financiële onafhankelijkheid aan ontlenen. Sommige sekswerkers houden er ook een spirituele of seksuele vervulling aan over. Het is simpelweg een bron van inkomen en daar is niets mis mee".

"Ons werk is zeer persoonlijk en intiem. We zien de mensen op hun kwetsbaarst, wanneer ze naakt zijn en hun diepste verlangens uitdrukken. Die verlangens zitten soms al jarenlang verborgen. De relaties die ik aanga met mijn klanten zijn oprecht en ik ben gelukkig als ze ontspannen, opgelucht en stralend buitenstappen. Het schenkt me een diep geluksgevoel te zien dat mensen zich goed in hun vel voelen".

"'Dank je, dit is precies wat ik nodig had'. Dat heb ik al zo vaak gehoord. Of ook: 'Ik heb me nog nooit zo ontspannen gevoeld'. Dat bezorgt me telkens een gevoel van trots om mijn werk. Darnaast biedt het me ook een enorme vrijheid dat ik mijn eigen werkschema bepaal en mijn zaakje onder controle heb. Ik kan drie maanden, zes maanden of zelfs twee jaar vrij nemen. Daarna kan ik zo weer aan de slag. Ik drink niet en neem geen drugs om het einde van mijn shift te halen. Ik ga nooit tegen mijn zin naar mijn werk".

5. 'Sekswerkers zijn gebroken mensen'

"Enkele van de commentaren die ik heb gehoord of gelezen: 'Haar ouders zijn vast trots op haar', 'Ga toch naar school, slet', 'Ze moet een getroubleerde relatie met haar vader hebben' of 'Ik vraag me af hoeveel drugs ze nodig heeft om dat te doen'. De idee dat mijn beroep de laatste reddingsboei is voor gebroken, laaggeschoolde vrouwen met een drugsverslaving, is een aanfluiting van de mensen die voor dit beroep kiezen. Het ontmenselijkt ons. Het werkt het geweld tegen ons in de hand en versterkt de sociale stigmatisering van sekswerkers".

"We zijn mensen die er om uiteenlopende redenen - maar de belangrijkste is in ons onderhoud te voorzien - voor gekozen hebben van sekswerk ons beroep te maken. Het is een waardige vorm van dienstverlening waar veel vraag naar is en het zal altijd blijven bestaan. We moeten sekswerk uit de illegaliteit halen, uit de criminele sfeer. We moeten de meest kwetsbaren in onze samenleving een veilige sociale dienstverlening garanderen".