Nederlandse prinses Amalia danst uitbundig met bewoners van Bonaire na bezoek aan ‘slavenhutjes’

Het bezoek van het koningspaar en prinses Amalia aan de Antillen, waarmee de troonopvolgster wordt voorgesteld in dat deel van het koninkrijk, is pas een paar uur onderweg als er vrolijk gedanst wordt. Het Leerorkest speelt de Simadan, voor een traditionele dans op Bonaire. Iedereen doet mee: Prinses Amalia, haar ouders en ook de aanwezige politici.

Kinderen juichen, volwassenen stralen en oudere bewoners van de noordkant van het eiland klappen hartstochtelijk mee vanop hun rollators. Het is een ontspannen en feestelijk einde van een ochtend die met strakke gezichten begon. Na een ontmoeting met plaatselijke autoriteiten worden de Oranjes naar Witte Pan gereden, de plek waar tot slaaf gemaakten ruim anderhalve eeuw geleden in de zoutwinning moesten werken. Pas in de slotjaren van de slavernij werden witte hutjes voor ze gebouwd, die nu nog altijd op het steenstrand staan.

(Lees verder onder de foto’s.)

Tijdens eerdere bezoeken aan Bonaire stopte het busje dat de Oranjes vervoerde kort bij de hutjes tijdens rondritten, maar nog nooit stapten ze uit om de huisjes van dichtbij te bekijken - tot vandaag. Dat ze dit doen - op de eerste ochtend van hun bijna twee weken lange bezoek aan de Antillen, nog wel - is geen toeval. Het koloniale verleden van Nederland op de eilanden is, zo kort na het aanbieden van de slavernij-excuses door de Nederlandse regering, een belangrijk onderdeel van het introductiebezoek van prinses Amalia.

,,Prinses Amalia toonde belangstelling’’, zegt schrijver Bòi Antoin, die het koninklijke gezelschap rondleidde bij de hutjes. Terwijl hij met de koning praat, gaat Amalia door haar hurken om een van de hutjes van binnen te zien. Antoin: ,,Ze wilde weten hoeveel tot slaaf gemaakten daarin sliepen. Daar gaan wilde verhalen over rond op het eiland, maar het waren er echt maar twee.’’

(Lees verder onder de foto’s.)

Op zaterdagen moesten tot slaaf gemaakten naar de andere kant van het eiland lopen, naar Rincon. Daar woonden hun gezinnen en werden in het zogeheten Mangazine di Rei (opslagplaats van de koning) rantsoenen aan ze verstrekt.

Op deze zaterdag reizen Willem-Alexander, Máxima en Amalia ook van de slavenhutjes naar Mangazine di Rei, maar dan via een toeristische route langs de prachtige kustlijn, per toeristenbusje. De koninklijke standaard - de vlag van de koning - wappert uit een raam van het busje van de firma Achie Tours. Bij de voormalige opslagplaats vindt het cultureel-educatieve evenement Nos Zjilea bij, dat eindigt met de vrolijke dans van Amalia en haar ouders.

IN BEELD. Prinses Amalia met ouders aangekomen op Bonaire voor grote vuurdoop: een reis door de Caraïben

Amalia en Elisabeth hebben meer gemeen dan je zou denken: “Haar ouders hebben zich wel even zorgen gemaakt” (+)