“Op vrijdag 9 oktober hebben wij elkaar voor de eerste maal ontmoet in het Kasteel van Laken”, aldus de vorst in zijn korte verklaring op sociale media, waar ook een foto van de samenkomst werd gedeeld. “Het was een warme ontmoeting. Dit uitgebreid en bijzonder gesprek gaf ons de gelegenheid om elkaar te leren kennen. We hebben gesproken over onze eigen levens en onze gemeenschappelijke interesses. Deze band zal zich verder in familieverband ontwikkelen.”

Ook volgens onze informatie ging het er gemoedelijk aan toe: koning Filip zou Delphine uitgenodigd hebben in zijn kasteel in Laken voor een gezamenlijke lunch. Die heeft drie uur in beslag genomen. Naar verluidt wilden ze nadien allebei de ontmoeting even laten bezinken alvorens die wereldkundig te maken. 

Een historisch moment, dat is het hoe dan ook. En het komt na een sowieso al historisch gebeuren. Op 1 oktober kon koning Filip na 494 dagen niet alleen een nieuwe regering inzweren, uren later kreeg de koninklijke familie er ook plotsklaps drie nieuwe leden bij: prinses Delphine, prinses Josephine en prins Oscar – de kinderen van de kunstenares en haar Texaanse man Jim O’Hare. 

Het Brusselse hof van beroep oordeelde immers dat koning Alberts jongste dochter recht had op de titel van prinses én op de familienaam Van Saksen-Coburg. Dat was aanvankelijk nochtans niet haar betrachting. “Maar het werd een principekwestie na Alberts ijskoude erkenning”, klonk het altijd in de omgeving van Delphine. Enkele dagen na deze uitspraak nam de koning het initiatief om zijn halfzus te ontmoeten. 

Daarmee kwam een einde aan een jarenlange juridisch gevecht. De strijd begon toen Delphine Boël in 2013 naar de familierechtbank stapte om het wettelijke vaderschap van Jacques Boël te betwisten en, in een tweede fase, het vaderschap van Albert II te laten erkennen. Het vorige staatshoofd hield jarenlang vol dat Delphine niet zijn dochter is. In januari maakte hij uiteindelijk zelf bekend dat DNA-onderzoek had uitgewezen dat hij wel degelijk de biologische vader is en dat hij dat niet langer juridisch zou betwisten.