De U15 van KSK Ronse haalden de krant nadat ref de wedstrijd stillegde : “Om mekaar te vinden op een voetbalveld maken kleur en afkomst niets uit””

Ook al heeft voetbalvereniging KSK Ronse intussen opgehouden te bestaan, de jeugdploegen blijven het goed doen. De U13 en U9 wonnen afgelopen weekend een toernooi en de U15 sloten een seizoen met vooral nederlagen toch af met enkele zeges. Voor trainer Mourad Hajiri van de U15 een mooie afsluiter na moeilijke maanden waarin zijn team negatief in de pers kwam. In maart liep het tijdens de wedstrijd thuis tegen SK Munkzwalm immers helemaal uit de hand. De match werd toen stilgelegd door de ref die zich in die mate belaagd voelde dat hij de politie liet komen. Bij KSK wou men toen geen uitleg geven over het incident, nu doet trainer Mourad Hajiri wel zijn verhaal.

“Ik wil niet het slachtoffer uithangen of de gemoederen nog meer ophitsen en daarom hebben we niet gereageerd”, zegt Mourad. “Ik zeg aan mijn spelers altijd dat ze op het veld staan om te voetballen en dat daar hun focus moet liggen. Dat was toen lastig want de ref deed al voor de match moeilijk over het papierwerk. Ik heb daar op zich geen probleem mee zolang de spelers daar niet het slachtoffer van worden. Hij vond bovendien dat ik niet tegelijk als trainer en afgevaardigde van de ploeg mocht optreden. Toen ik hem vroeg waar dat ergens in het reglement staat, maakte hij een zeer ongepast gebaar ten aanzien van de hele groep. Iedereen was gechoqueerd, ook de afgevaardigde van Munkzwalm. Zo bleef het de hele wedstrijd door verder gaan. De ref dreigde er voortdurend mee dat hij de match zou stilleggen. Uiteindelijk heeft hij dat bij een 1-1 stand effectief gedaan. De reactie van beide teams was echter geweldig: ze hebben gewoon verder gespeeld, zonder ref. Ik moet Munkzwalm daarvoor nog steeds feliciteren, ook al vonden ze dat achteraf bij de club zelf niet het beste plan. Ik vermoed omdat de forfaitscore in hun voordeel dan zou worden vervangen door de 1-1 eindscore. Ze hebben uiteindelijk toch verdiend de titel gewonnen, dubbele en oprechte gelukwensen dus.”

De U15 van KSK reden qua punten een minder mooi parcours. “We hebben inderdaad meer verloren dan gewonnen”, grijnst Mourad. “Het liep in het begin van het seizoen helemaal niet. De spelers kwamen me na enkele verloren wedstrijden zelfs vragen of ik hen nog niet beu was. Dat was dus niet het geval. Misschien is dat zelfs één van de redenen waarom we onze laatste wedstrijden allemaal hebben gewonnen. Ik ben hen blijven aanmoedigen en motiveren, zij zijn ondanks alles blijven proberen om er toch wat van te maken. Er zijn ook nooit incidenten geweest zoals die ene keer tegen Munkzwalm. Toen haalden we wel de pers, dat maakte ons een beetje boos.”

Mourad speelde zelf voetbal bij KSV Maarkedal maar moest stoppen als speler na een blessure. Hij werd trainer bij de reserves van KSV Maarkedal en later trainer bij de jeugd van KSK. “Voetbal is mijn leven. Toen ik mijn vrouw leerde kennen zei ik haar dat ik een ziekte had: voetbal. Nochtans kom ik helemaal niet uit een sportief gezin. Ik ben geboren in Ronse maar toen ik zes was stuurde mijn vader me terug naar Tunesië, bij mijn grootouders. De omgekeerde wereld dus. In Tunesië beschouwen ze me als een Belg. Als België tegen Tunesië voetbalt, supporter ik ook voor de Rode Duivels. Al die discussies over autochtonen en allochtonen, zeggen me niets. Ik werk in Wielsbeke en ik woon en sport in Ronse. Maar ik heb ook in Oudenaarde gewerkt en in Brakel, steeds zonder problemen. Dat leer je op een voetbalveld: om mekaar te vinden op het terrein maken kleur of afkomst niets uit. Dat is ons met de U15 na veel zwoegen aardig gelukt. De spelers hebben er heel wat uit geleerd en ik ook. Dat willen we ook zo houden in de toekomst. Dat positieve beeld van de KSK-jeugd is wat we graag doorgeven, niet wat ten onterechte overbleef na de match tegen Munkzwalm.”