Roeselare leert reanimeren ter nagedachtenis van dokter Willem Stockman: “Papa zou dolgelukkig en fier zijn moest hij hier aanwezig zijn”

Het plotse overlijden van spoedarts Willem Stockman op 4 mei sloeg in als een bom. Hij was een gerespecteerd arts en een gedreven man met veel engagement die in 2018 bij de Roeselare Awards nog uitgeroepen werd tot Persoonlijkheid van het Jaar. Niet vreemd dan ook dat een evenement ter zijn gedachtenis zondag heel wat volk op de been bracht. “Een exact cijfer van het aantal deelnemers hebben we niet, maar ik ben heel gelukkig”, reageert Didier Castelyn van het Rode Kruis Roeselare. “Tijdens het eerste uur van ‘Een hart van Willem: leer reanimeren’ namen er al 60 mensen deel aan de verschillende activiteiten. Alle deelnemers krijgen eerst een filmpje over basisreanimatie te zien, passen dit in de praktijk toe, krijgen de kans om zich te registreren als orgaandonor, leren bij over enkele belangrijke apps en krijgen de kans om een boodschap na te laten in een gastenboek.”

Het initiatief had vanaf dag één de volle steun en medewerking van de familie Stockman. De kinderen van Willem leverden zondag zelfs een eigen tweeledige bijdrage. In eerste instantie waren zij degene die de aanwezigen de nodige uitleg gaven over de apps ‘112.be’ en ‘eerste hulp rode kruis’ die in noodsituaties het verschil maken. “Daarnaast verkopen we ook pins: ‘Vergeef -Me-Welletjes voor een Vergeet-Me-Nietje’”, vertelt dochter Zoë Stockman. “Dit als herinnering aan papa maar ook ten voordele van het Centrum ter Preventie van Zelfdoding. We willen het taboe rond zelfmoord breken en mentale gezondheid bespreekbaar maken. We hadden aanvankelijk met het gezin 500 pins besteld, maar ondertussen zijn er al bijna 2.500 de deur uit. Dat is goed voor een opbrengst van 7.500 euro.” Maar het event was ook een hart onder de riem voor de familie. “Het doet goed om hier vandaag met het gezin aanwezig te zijn en te zien dat er veel mensen opgedaagd zijn. Met z’n allen zetten we het werk van papa verder. Hij zou echt dolgelukkig en fier zijn moest hij hier aanwezig zijn”, aldus Zoë.

Onder de aanwezigen waren heel wat mensen die op de één of andere manier een link hadden met dokter Stockman. Collega’s, vrienden en ook buren zoals Steven Poleyn. “Ik had een heel goeie band met Willem. We woonden vlakbij elkaar, waren loopkameraden en mijn dochter Berit is goed bevriend met één van zijn dochters”, zegt hij. “Daarvoor alleen al vond ik het belangrijk om hier vandaag te zijn. Maar daarnaast werkte ik ooit zelf nog als redder aan de kust. Ik weet dus hoe belangrijk basisreanimatie en de sensibilisering er rond is. Het is een speciale dag. Je voelt dat Willem hier onder ons is. Ik ben dan ook heel blij dat ik even met zijn gezin kon praten. Dit is voor velen een manier om het verlies van Willem een plaats te geven en tegelijkertijd een kans om zijn boodschap te verspreiden.”

Een vervolg lijkt nu al in de maak. “We moeten nog evalueren, maar het lijkt ons leuk om van ‘Een hart voor Willem’ een label te maken waaronder we verschillende activiteiten ter nagedachtenis van dokter Stockman kunnen organiseren”, aldus Didier Casteleyn. “Het is fantastisch om te zien wat het evenement teweeg brengt. Mensen boden spontaan hun hulp aan, anderenzijn dankbaar dat we hen over de drempel hielpen om te leren reanimeren. Dit vraagt naar meer.”