KOERS-vrijwilliger Martin Coussement archiveert en verpakt 25.000 historische wielerfoto’s in drie jaar: “Ik heb nooit gedacht er mee te stoppen. Integendeel, het was enorm leerrijk”

Martin Coussement heeft in Gullegem jarenlang trofeeënwinkel Marca uitgebaat, waar hij in contact kwam met allerlei sportverenigingen. “Toen we de winkel sloten, had ik plots een waaier aan vrije tijd, maar ik ben niet het type om elke dag voor tv te zitten. Ik wou iets om handen hebben en ging op zoek naar vrijwilligerswerk”, vertelt hij. Toevallig botste Martin op een vacature van het toenmalige Wielermuseum in Roeselare, dat vrijwilligers zocht. “Het is ondertussen al zeven jaar geleden dat ik een van de eerste vrijwilligers van het museum werd. Elke week kom ik op dinsdag en donderdag een handje toesteken.”

De voorbije drie jaar heeft Martin aan één opdracht gewerkt. “Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat we twee zaterdagen op rij met twee bestelwagens naar Brasschaat trokken”, blikt Martin terug. “Verzamelaar Charles Aerts was overleden en zijn kinderen hadden besloten zijn enorme collectie aan het museum te schenken.” Daarbij zaten onder andere 34 gigantische dozen vol historische wielerfoto’s. “Charles moet er jaren aan gewerkt moet hebben. Een echte schat aan informatie. Hij had 24.451 foto’s van renners, waaronder zelfs vooroorlogse beelden, op grote vellen papier gekleefd en overal achtergrondinfo bijgeschreven. Om aan de collectie van het museum toegevoegd te worden, moest alles opnieuw gerangschikt worden. De foto’s moesten allemaal een voor een verpakt en genummerd worden, voorzien van info en ingegeven in een Excel-bestand om ze snel terug te kunnen vinden.”

Uiteindelijk heeft Martin drie jaar later aan die klus gewerkt. “Ik heb nooit gedacht er mee te stoppen. Integendeel, het was enorm leerrijk en heeft mijn wielrennersgeest verruimd. Ik heb veel renners leren kennen van wie ik nog nooit gehoord had en af en toe was het zelfs nostalgisch. Zo bracht de foto van Emile Daems me terug naar mijn kindertijd. Ik herinner me nog goed dat hij Paris-Roubaix won. Ik zag die wedstrijd in de living van mijn grootouders in Marke samen met bijna al hun buren, want zij waren de enige in de straat die toen al tv hadden. Bovendien ervoer ik al tijdens het klasseren dat ik mijn steentje aan het bijdragen was bij het bewaren van wielererfgoed. Heel wat van de foto’s zijn namelijk gebruikt in het naslagwerk ‘Top 1000 van de Belgische wielrenners’ van Jacques Seys, met wie ik nauw heb samengewerkt.”

De inhoud van de 34 dozen van Charles Aerts zit nu dankzij Martin verpakt in net geen honderd dozen van 250 foto’s. Op termijn zal de collectie ook nog gedigitaliseerd worden. “Het doet me wel iets als ik die dozen nu zie staan. Ik ben fier op mijn werk.” Hoewel de job er op zit, wil dat niet zeggen dat Martin de brui geeft aan zijn vrijwilligerswerk. “Ik heb me hier nog nooit een dag verveeld. Er is altijd wel iets te doen. Ik heb me laten vertellen dat er al een nieuwe fotocollectie staat te wachten om aangepakt te worden”, lacht Martin.