Onwezenlijk! Argentinië van de hemel naar de hel en terug, ook hattrick Mbappé kan Messi en co niet van derde wereldtitel houden

KIJK. Zo hoog liepen de emoties op bij Argentijnse en Franse fans

‘L’heure de gloire est arrivé’, titelde de Franse sportkrant L’Équipe zijn nieuwsbrief even voor de start van de WK-finale. Maar wat een tristesse nog geen uurtje later. Frankrijk was werkelijk nergens - ongezien. Geen schot tussen de palen. Deschamps kon de ogen nauwelijks geloven. Nog voor de rust haalde hij zowaar Giroud en Démbélé naar de kant. Die laatste had boter op het hoofd. Al was dat heel zachte smeerboter: zijn penaltyfout op Di María was een vederlichte. Argentiniës vijfde penalty al op dit WK: nog nooit kreeg een land meer strafschoppen op een mondiale eindronde. Messi miste alleen tegen Polen, niet tegen Frankrijk (1-0). Opnieuw had Scaloni het huiswerk perfect gemaakt, met Di María verrassend op links. En toen net die Di María nog voor de pauze een heerlijke aanval via Molina, Messi en Mac Allister binnenwerkte (2-0), was Messi meer dan op weg om de allermooiste bladzijde in zijn quasi ongeëvenaarde carrière te schrijven.

De tweede helft leek lang een maat voor niets. Met de nadruk op leek, want plots was daar Frankrijk. Dan toch. Nog geen bal tussen de palen tot minuut 80, twee minuten later stond het plots 2-2. Onwaarschijnlijk. Eerst na een domme penaltyfout van Otamendi op de ingevallen Frankfurt-sneltrein Kolo Muani, wat later trapte Mbappé zijn tweede van de avond in het Lusail Stadium binnen. En hoe. Na een al even geweldige combinatie zoals de Argentijnse bij die 2-0, waren het nu Coman - ook al prima ingevallen en na nota bene balverlies van Messi - en Thuram die voorbereidden. De afwerking van Mbappé was fenomenaal. Schicht in de verste hoek.

Een kat met zeven levens, ‘Les Bleus’. Een supermix van jeugdige snelheid en zakelijk métier. Van onversneden klasse, ook: nog binnen de 90 minuten had Rabiot er bijna 2-3 van gemaakt. Martínez met de grijparmen. Het hoofd waren ze kwijt, de Argentijnen. Het fluitsignaal als verlossing. Want in de verlengingen - en dat moet je ze nageven - nam Argentinië opnieuw de bovenhand. Met Messi als heerlijk tussenstation, miste de ingevallen Lautaro Martinez twee levensgrote kansen. Upamecano telkens met een ultiem blok.

Penalty’s leken onafwendbaar, tot Messi het dan toch opnieuw deed. Een intikker die pas achter de lijn weggewerkt werd (3-2). Het moet één van zijn lelijkste goals ooit zijn, maar deze goal zou toch volstaan voor WK-winst? Op de bank hield geen enkele Argentijn het dan al droog. Emoties liepen zelden zo hoog op. Maar nog was het verhaal niet geschreven, want daar was weer die andere geweldenaar. Hattrick Mbappé. Na zijn tweede penaltygoal (3-3), toen Montiel hands beging in de zestien. Met acht goals kroont Mbappé zich tot WK-topschutter.

Alle kanten kon het uit. Alle kanten ging het uit. Kolo Muani kon eerst net niet bij een voorzet van Mbappé, wat later vond hij oog in oog met Martínez de doelman op de weg. Aan de overkant liet Lautaro met een unieke kopkans zijn ticket op ultieme WK-glorie onbenut.

In de penaltyreeks toonde Emiliano Martínez zich de betere van Hugo Lloris. Hij pakte de inzet van Coman, waarna Tchouaméni naast trapte. De Argentijnen hielden het hoofd koel, een scenario dat deed denken aan hun kwartfinale tegen Nederland. Uiteindelijk bracht Montiel de ultieme verlossing. Geen Franse dubbel, de wereldbeker voor de derde keer naar Argentinië. Op die van topschutter na, alle individuele prijzen ook voor de Albiceleste: Enzo Fernandez de beste jonge speler, Emiliano Martínez de beste keeper. En Lionel Messi beste speler. Hij brengt Argentinië na 36 jaar nu ook WK-verlossing. De ultieme accolade. Mooier kon hij zijn laatste WK-dans niet schrijven. ‘De Vlo’, niet langer de GOAT zonder WK-winst.