In het spoor van Burkina Faso, dat zich voorbereidt op Neerpede: “We willen een boodschap sturen naar het hele land”

Hotel Courtyard by Marriott, langs de Olympiadenlaan in Evere.

In de inkomhal en lobby zitten rond 15 uur hooguit drie mensen. Geen mens - voetballiefhebber of niet - die zou denken dat het hotel al zo’n tien dagen de uitvalsbasis is van de Burkinese nationale ploeg, met een trip naar Kosovo (5-0-nederlaag) tussendoor. Enkel de bus aan de straatkant, met louter een eenvoudig papiertje waarop het logo staat, verraadt hun aanwezigheid.

“De ploeg is een wandeling gaan maken. Je zal hen straks ongetwijfeld horen binnenkomen”, verzekert een hotelmedewerker ons. “Ze zorgen hier voor de nodige ambiance. (lacht) Na het avondeten wordt er al eens gedanst. Niet alle hotelgasten zijn daar tevreden mee, maar wij proberen een evenwicht te vinden tussen hun rust en de ontspanning van Burkina Faso.”

Een halfuurtje later wordt ons geduld beloond. De Burkinese selectie maakt een luidruchtige intrede en trekt meteen voor verplichte rust naar de kamers. Teammanager Aristide Bancé (37), gewezen cultspits met geblondeerde coupe van Lokeren en Germinal Beerschot, maakt wel graag tijd voor een praatje. “Ik ben blij om terug in België te zijn, maar voor sommige jongens is Europa (bijna) helemaal nieuw. Die gasten kijken hun ogen uit.”

Eén van hen is Djibril Ouattara, 22-jarige spits van het Marokkaanse Olympique Safi. Na een interview met een Burkinese journalist - er zijn er liefst vijftien meegereisd - schuift Ouattara even aan. “We hebben geluk met dit zonnige weer, hoorde ik, al doen we hier eigenlijk geen gekke dingen. Enkel eens een gezellige teamactiviteit of dansen. Zo maken we onze hoofden leeg. (grijnst) Ons verblijf staat volledig in het teken van de ontmoeting met België. Sinds we hier zijn, tellen we de dagen af tot de match.”

Toch blijkt Ouattara nog niet van alles op de hoogte zijn. “Ik ga er alles aan doen om Courtois te kloppen, voor mij is hij de beste keeper ter wereld”, zegt hij ambitieus. Ondergetekende moet die droom doorprikken, al zal een doelpunt tegen Matz Sels Ouattara evenzeer plezieren. “Omdat het simpelweg België is. Het is een eer om het tegen hen op te mogen nemen.”

Even later duikt een bekender gezicht op in de lobby. Hervé Koffi, doelman van Charleroi, trekt als eerste naar de videoanalyse. “Ik probeer de ploeg wat te gidsen in België, dus moet ik het goede voorbeeld geven”, grijnst hij. Bancé vult aan: “Hervé kan zo mee bij Anderlecht of Club Brugge. Hij zou daar ook meer ‘in the picture’ staan. Ik heb hem dat al meermaals gezegd. Enfin, bij onze trainingen is hij toch al op Neerpede. (lacht) Zien we je straks daar?”

Zo gezegd, zo gedaan. Wat opvalt doorheen het kwartiertje open training voor de media: de sfeer bij Burkina Faso is opperbest. Koffi, die pas vorige vrijdag aansloot, is duidelijk één van de voortrekkers. De doelman dolt er vijftien minuten lang op los. Een ploegmaat krijgt er zelfs even van langs wanneer Koffi hem een panna zet.

Langs de zijlijn maken bondscoach Oscar Barro en sterspeler Bertrand Traoré (Aston Villa) tijd voor de enthousiaste Burkinese journalisten. Barro en Traoré antwoorden in koor op de vraag hoe ze de Duivels willen bekampen. “We waren vierde op de Africa Cup, dat willen we tonen. Strijdlust en een grote team spirit zullen ons daarbij helpen.”

Bij het verlaten van Neerpede vangen we nog een glimp op van een grote groepsknuffel. Met die team spirit zit het wel goed. Of om het met de woorden van Traoré te zeggen: “Morgen willen wij een boodschap sturen naar heel Burkina Faso.”