Zeventien minuten waren er amper gespeeld in Luzern toen Thorgan Hazard met zijn tweede goal van de avond België op rozen trapte. Een parel van een doelpunt dat ons met nostalgie deed mijmeren over die voorbije zomer en dat WK in Rusland, toen ook Kevin De Bruyne op die wijze heerlijk uithaalde tegen Brazilië. Blijkbaar was dat ook zo voor de Duivels: na die 0-2 zakte de ploeg als een pudding in elkaar die zelden zo slecht smaakte.

De ietwat verrassende 4-3-2-1, met Chadli in de ploeg ten nadele van Batshuayi, leek opnieuw een geslaagde zet van Martínez. De uitvoering van zo’n systeem met een ‘valse negen’ -Dries Mertens- is alles behalve evident, maar als het werkt  is het een lust om zien. De Zwitsers wisten niet waar ze het hadden met al die lopende Duivels rond zich. Al na 68 seconden verslikte Elvedi zich, waarvan Thorgan profiteerde om zijn eerste te maken. Vier goals moest Zwitserland maken na de dubbel van man-in-vorm Thorgan - die Final Four van de Nations League kon ons echt niet meer ontsnappen. 

Die arrogante gedachte werd België fataal: weg intensiteit, weg duelkracht, welkom nonchalance. Drie kwartier lang werd pijnlijk duidelijk dat we met die mentaliteit helemaal niet het nummer één van de wereld zijn. Akkoord, zonder een sterkhouder in elke linie (Vertonghen/De Bruyne/Lukaku). Niemand die zich ook geroepen voelde de boel op sleeptouw te nemen - waar waren Vincent, Axel of Eden? Vooral de totale wanorde in de driemansdefensie viel op. Met Boyata als meest prominente brokkenpiloot, maar ook Kompany en Alderweireld deelden in de malaise en op links had een bijzonder slappe Chadli het erg lastig met Mbabu. Die versierde eerst een wel erg lichte penalty, omgezet door Rodriguez, waarna Seferovic tot twee keer toe profiteerde van Belgische desorganisatie. Van 0-2 voor naar 3-2 nog voor de pauze - zo groot is het verval onder Martínez nog nooit geweest.

En ook na de pauze meer kommer en kwel. Seferovic miste eerst nog de dodelijke vierde goal, toen Shaqiri voorzette en Elvedi licht devieerde was de afgang wel compleet. Eden dan maar zoeken: Sommer stond pal. Batshuayi kwam Chadli vervangen, maar het was Seferovic die er in de slotfase doodleuk 5-2 van maakte. ‘Die Nati’ had ook het geluk aan haar zijde toen de oudste Hazard nog tegen de deklat knalde. Weg leuke matchen tegen Nederland/Frankrijk of Engeland volgend jaar in juni. Wat een blamage.