De keizerlijke stranden van Corsica

Corsica is bij ons niet zo populair als pakweg Sicilië of Sardinië, maar kan op dezelfde troeven rekenen: natuur, staalblauwe lucht, veel zon en stranden bij de vleet. Perfect voor wie met kinderen reist. Een rondreis onderneem je het best naar het eind van de zomer toe, wanneer het rustiger is op de wegen, want vooral in het bergachtige binnenland zijn die vervaarlijk smal en kronkelend.

Wij komen aan met de ferry in Bastia, in het noordoosten, om er op slag verliefd te worden. Op de charmante haven die als decor diende voor vele films en op haast surrealistische wijze in de stad binnendringt. Op de feeërieke citadel en de liefst 26 barokke en rococokerkjes van de Italiaans aandoende stad. Op de verfijnde restaurants en knusse cafeetjes. Op de afgebladderde verf en de onvolmaaktheden die deze stad haar charme verlenen. Bastia was de hoofdstad van Corsica toen het door de Genovezen werd bestuurd. Tot een zekere Napoleon opdook en het eiland in Franse handen overging. Sindsdien is de geest van de keizer alomtegenwoordig. We kruisen in Bastia zelfs het pad van een hond die naar hem is vernoemd.

Bastia is ook trots op Victor Hugo, die hier zijn eerste levensjaren doorbracht terwijl zijn vader diende in Napoleons leger. Het is in de schaduw van de Santa Maria kathedraal dat de schrijver zijn eerste stapjes zou hebben gezet.

Cap Corse
We trekken verder naar de Cap Corse, het schiereiland in het uiterste noorden dat door een bergketen in tweeën is verdeeld. De oostkant blijkt een aaneenschakeling van groene valleien die zacht glooiend tot aan het water afdalen. De westzijde van de Cap oogt ruwer en de zee klotst er met geweld tegen ultrasteile rotswanden. Enige rij-ervaring is geen luxe, want het zijn slechts lage stenen muurtjes die de weg van de gapende diepte scheiden...

Wat beide flanken gemeen hebben, is de ongereptheid van het landschap. Geen millimeter beton; de enige hoogbouw langs de kustlijn bestaat uit Genovese uitkijktorens. Gelukkig zijn de Corsicanen in het verleden koppig genoeg geweest om niet te buigen voor de bouwpromotoren.

Saint-Florent
Na onze tour van de Cap Corse stoppen we in Saint-Florent, een badplaats die plots opduikt bij de afdaling van het zoveelste steile bergwegeltje, in een adembenemende turkooizen baai. Het voormalige vissersdorp wordt al eens vergeleken met Saint-Tropez. Te oordelen aan de omvang van de jachten in de haven en de flanerende badgasten op de pier, is dat niet uit de lucht gegrepen. Zangers, tv-presentatoren en acteurs zijn hier kind aan huis.

Op naar de kade, waar we inschepen voor een boottochtje naar de Plage de Saleccia. Parelwit zand, azuurblauw water: je waant je hier op de Blue Lagoon, ware het niet dat je hier al eens een verdwaalde koe tegenkomt...

We vervolgen onze reis westwaarts, dwars door de Désert des Agriates, een onherbergzaam berggebied begroeid met cactussen, rotsen en het beroemde 'maquis', dicht struikgewas met de geur van kreupelhout, waaraan Napoleon beweerde zijn eiland blindelings te herkennen.

Botanisch park
Vlak bij badplaats L'Île-Rousse gaan we kajakken op zee. Na enkele instructies hebben we de techniek beet. We dobberen vlotjes met de golven mee, maar terugpeddelen naar de kust blijkt lastiger. Onze bestemming, Parc de Saleccia, kan echter tellen als beloning. Het 100 hectare grote domein was ooit een waardevolle olijfgaard, maar werd in 1974 door een brand geteisterd. Van de 1.200 eeuwenoude olijfbomen overleefden er slechts twaalf de ramp. Bruno Demoustier, schoonzoon van de eigenaars en een gepassioneerd landschapsarchitect, begon met goede moed aan de heraanleg. Hij creëerde een park met alle vegetatie die je in het Middellandse Zeegebied vindt: olijfbomen, cipressen, lavendel, rozemarijn, oleander, steeneik, vijgenbomen, amandelbomen, wilde roos, pistachebomen... Pas sinds 2005 open voor het publiek en niet te missen!

We zouden nog uren kunnen genieten van dit park, maar er wacht ons de verkenning van de Balagne, een streek bezaaid met pittoreske dorpjes waar trapsgewijs gestapelde huizen als arendnesten tegen de bergflanken aanleunen: Corbara, Pigna, Aregno, Cateri... Geen wonder dat de streek tal van kunstenaars en levensgenieters aantrekt als een magneet.

Columbus
Onze tocht van dorp tot dorp gaat maar traag vooruit. Als we niet stoppen om de schoonheid van het landschap te bewonderen, is er wel een koe of kalfje dat de doorgang belemmert. Het 'dak' van de Balagne, Sant' Antonino, is voor ons ook figuurlijk het hoogtepunt. En op het plein net voor het dorp staan twee kerken pal naast elkaar, de ene romaans, de andere barok.

We verdwalen in de middeleeuwse steegjes, waar we meer honden en katten dan mensen tegenkomen. Vanop een schattig pleintje kijken we uit over kerktorens, wijngaarden en groene cipressen.

In Calvi neemt een gids ons mee naar wat het geboortehuis van Christoffel Columbus zou zijn. Maar Calvi kan dit niet hard maken: een geboorte-akte is nooit gevonden. Maar dat geldt evenzeer voor Sevilla en Genua, de twee andere steden die de wieg van de ontdekkingsreiziger claimen. We kuieren door de Marokkaans aandoende citadel, die niet alleen dienst deed als militair bouwwerk maar ook het decor vormde voor het hele openbare leven in de middeleeuwen.

Op onze weg naar beneden lopen we even binnen in het Oratorio. Een magische plek met muurschilderijen en een prachtig uitzicht op de baai en de bergen die gloeien in de avondzon.

Het binnenland in nu. Naarmate we verder weg rijden van de zee, wordt het groen nog groener en ruimen palmbomen plaats voor dennen en kastanjebomen. De vruchten worden hier verwerkt in zowat alles wat eetbaar is: confituur, ijs, pudding, koekjes, snoepjes... Zelfs het meel bevat kastanjes, een gewoonte die ontstond toen er ooit een graantekort was. Corte, de oudste stad van Corsica én de voormalige hoofdstad, ligt hoog in de bergen, tussen de valleien van de Restonica en de Tavignano.

Kastanjes in Corte
Vanuit Corte zetten we koers richting Zuid-Corsica. We zien het landschap veranderen: minder maquis, meer en hogere bomen en weelderig groen. En wegen die zo mogelijk nog méér kronkelen. In het uiterste zuiden ligt Bonifacio, hoog en droog op een steile kalkrots die boven de Middellandse Zee uitpriemt. De stad dankt haar naam aan graaf Bonifacius van Toscane, die er in 828 een versterkte vesting liet bouwen. De vesting staat er nog, de dreiging is verdwenen. Bonifacio is nu vooral een aangename stad met alweer een oergezellige haven, waar je heerlijk kan aperitieven.

Ajaccio
In het zuidwesten ademt Ajaccio de typische sfeer van een mediterrane badstad: palmbomen, pastelkleurige huizen en een schilderachtig haventje waar plezierbootjes en visserssloepen zij aan zij liggen. Dit is de administratieve hoofdstad van het eiland en de plaats waar in 1769 de Franse keizer Napoleon Bonaparte werd geboren. De stad grossiert in Napoleon-monumenten en musea, en zowat elk plein eert de beroemde telg met een standbeeld.

Ajaccio buitenrijden blijkt geen sinecure. Het verkeer stroomt maar moeizaam door in de smalle steegjes. Uiteindelijk geraken we toch op de 'sentier littoral' die leidt naar de Îles Sanguinaires. De bevallige rotseilandjes voor de kust danken hun naam aan de kleur die ze krijgen in het licht van de ondergaande zon. Een paar kilometer later kijken we vanop de bergtoppen even buiten de stad uit over de beschermde Golf van Ajaccio, een van de mooiste ter wereld!


Logeren
Met kids: er zijn een drietal kindvriendelijke Belambra vakantieclubs op Corsica. Pineto in Borgo, parkdomein van 18 ha met strandbungalows. Golfe de Lozari in Belgodère, tussen zee, bergen, dennenbomen en olijfbomen. Arena Bianca ligt in Propriano in de prachtige Golf van Valinco. Uniek uitzicht, vooral in de bungalowkamers op het strand. Vanaf 1.832 euro voor 2 volwassenen 2 twee kids, 7 nachten volpension in laatste week augustus. Belambra

Mooiste ligging: Paesotel E Caselle is een stijlvol berghotel, opgetrokken in natuursteen. Openluchtzwembad, tuinterras, sauna en jacuzzi. Vanuit de kamers zie je de zon opkomen achter de bergen en hoor je een bergriviertje klateren. Vanaf 120 euro per nacht met ontbijt. E Caselle

Luxe: Hotel Palazzu U Domu (****) in het historische hart van Ajaccio is na 20 jaar smaakvol gerenoveerd. ± 200 euro per kamer per nacht met ontbijt.  Palazz U Domu

Eten
Ajaccio: L'Ariadne Plage: strandrestaurant met wereldkeuken, lokale visspecialeiten en pizza's in een exotisch decor. Ariadne Plage

Bastia: A Mandria: regionale gerechten. Côté Marine in de oude haven: pizza, zeevruchten, vis. A Casarella: verfijnde keuken. A Casarella

Corte: Casa Guelfucci Osteria di I orta: restaurant en chambres d'hôtes in abdijhoeve. Ideaal om van de Corsicaanse keuken te proeven, zoals bruccio, verse kaas van rauwe geitenmelk, die in taartjes wordt verwerkt of artisanale charcuterie. Zelfgekweekte groenten.
Osteria di l Orta

Saint-Florent: Le Petit Caporal: heerlijke vis. Le Petit Caporal

L'Île Rousse: U Libecciu: hip maar gezellig terrras, specialiteit van het huis is 'Pâtes aux gambas géantes'. U Libecciu

Praktisch
Erheen: de eigen wagen kan mee op de ferry van SNCM met nachtelijke overtochten vanuit Marseille, Toulon en Nice naar vijf Corsicaanse havens: Bastia, L'Île Rousse, Ajaccio, Propriano en Porto Vecchio en verblijf aan boord (02/549 08 80, SNCM).
Of met de tgv van Brussel-Zuid naar Marseille (5 uur) en daar met de ferry. NMBS Europe
Marseille-Bastia duurt 15 uur (19 uur tot 8 uur).

Vliegtuig: met Jetairfly (Jetairfly) van Brussel naar Ajaccio in 2.15 uur, tweemaal per week, tot en met september.

Beste periode: eind augustus, september of oktober (grote hitte én massa zijn dan weg). Gemiddelde dagtemperatuur tussen juni en september: 25 à 27°C. In de zomer warme, droge zuidwestenwind.

Info: Visit Corsica - France Guide