Racing Genk vergooit voor de derde keer dit seizoen een voorsprong tegen tien man: “Ik word hier moedeloos van”

Patrik Hrosovsky speelde de match van z’n leven. Twee pareltjes van de Slovaak leken Racing Genk de o zo nodige driepunter te bezorgen tegen Club Brugge. Een dik half uur later stond hij met de handen in het haar en de tranen in de ogen. Het was een ‘total meltdown’ voor Racing Genk tegen tien Bruggelingen. Alweer. Niet bis, maar tris. Na de thuiswedstrijd tegen Union en de uitwedstrijd bij Eupen flikte Genk het tegen Club Brugge nog een keer om een voorsprong met een man meer uit handen te geven. Het moment waarop je denkt dat Racing Genk het moeilijkste gedaan heeft, is het moment waarop de ploeg op instorten staat. “Ik word hier gewoon moedeloos van”, zuchtte John van den Brom. “We komen op die gewenste voorsprong en er is totaal niets aan de hand. Het is totaal onnodig dat wij die wedstrijd alwéér uit handen geven. Want het is niet de eerste keer dat ons dit overkomt.”

Racing Genk knokte zich na de achterstand en de rode kaart van Van der Brempt opnieuw in de wedstrijd. Patrik Hrosovsky boog de achterstand om in een voorsprong, waarna Genk die voorsprong dus ook weer vakkundig verprutste. Die defensieve labiliteit krijg je toch niet meer uitgelegd. “De verklaring is dat we het onszelf weer moeilijk hebben gemaakt. Achterin creëren we zelf onzekerheid door vrije ballen slecht te verwerken. Want we werden niet eens onder druk gezet. En dat zorgt gewoon voor zenuwachtigheid in de ploeg en daar heeft Brugge daar maximaal van geprofiteerd.”

Plots ging de thuisploeg nerveus voetballen en sloeg de angst in de benen en de voeten. Vandevoordt, altijd betrouwbaar met de voeten, keilde een bal over de zijlijn en lag daarmee aan de basis van de gelijkmaker. De kleedkamer was achteraf niet mals voor de jonge doelman. Wij mogen aannemen dat diezelfde kleedkamer ook streng was voor Daniel Muñoz. In de ploeg gedropt om mee de zege over de streep te trekken, maar het was hij die Ricca op hoekschop alle vrijheid gaf om de 2-3 binnen te koppen.

“Sinds we overgeschakeld zijn op mandekking ging het een hele tijd goed”, zei Van den Brom. “Alleen moet je bij mandekking wel iemand dekken, laat je dat na dan loop je tegen een goal en een nederlaag aan. Dat moet beter, alleen zeg ik dat elke week en daar word je moedeloos van. Niet alleen ik hoor, ook die jongens. Dat je dan niet een keertje beloond wordt voor al het goede dat je wel laat zien, is frustrerend. Maar het is niet zo slecht als het resultaat doet vermoeden. Gelukkig krijg je altijd weer een volgende kans om dat te tonen.”

Hoeveel kansen Van den Brom nog zal krijgen van het bestuur is natuurlijk een andere vraag. Zijn krediet is danig afgebrokkeld en zeker niet eindeloos, dat beseft de Nederlander zelf ook wel. Eind november staat Genk op dertien punten van leider Union en bedraagt de kloof met de top vier vijf punten. Overmorgen kijkt Genk Club opnieuw in de ogen voor de 1/8ste finale van de beker. Een volgende kans wordt best gegrepen, anders komt het Genks Overlegcomité misschien wel vervroegd bijeen.