“Mijn echtgenote kreeg twee dagen voor Allerheiligen een telefoontje van een vriendin: ‘Zeg waar is het graf van Marcs ouders naartoe?’. Ik stond net op het punt om de zerk op te kuisen, toen mijn vrouw me het nieuws meedeelde. Ik kon het maar niet geloven”, vertelt Marc. “Wanneer een grafconcessie afloopt, komt er een bordje aan het graf en komen de namen op een lijst die aan de ingang van het kerkhof wordt gehangen. Mijn vader verlengde ergens in 2001 de concessie van mijn moeder met 25 jaar. De zerk was ook niet versleten. In 2008 werd het nog gepolierd toen mijn vader bij mijn moeder kwam te liggen. Het was het jongste graf op het oudste stuk van het kerkhof. De kisten van mijn ouders werden volgens de gemeente niet verwijderd.”